FİLİSTİNLİ BİR ÇOCUĞUM BEN

• 9 Nisan 2010 Cuma 00:21:14

Ben filistinli çocuk özğürlügü elinden alınmış.Anne,Baba şevkati bilmem ben.Çünkü annem,babam bir patlama esnasında öldü.Ben hiç müzik sesi duymadım.Tek duyduğum ses bomba sesi.Bir kız kardeşim kaldı,bu hayatta bana eşlik edecek.Ailemizden iki kişi kaldık.Aç,susuz yaşıyoruz...
Dünya seyrediyo bu zulmü.Sanki alkışlarcasına.Mescid-i Aksa kuşatıldı.İlk kabe orası.Kimse bize sahip çıkmıyo.Bazen soltarafımı hissetmiyorum.Kalbim açıyo.Hani bütün insanlar özgürdü?.Sizin özgürlük anlayışınız bu olmalı.Bir patlama daha oldu şimdi yine bir cocuk benim gibi yetim kaldı.Allahım ne olur bitsin bu azap.
Ben hiç oyuncak nedir bilmem.Hiç arabam olmadı benim.Hiç bir oyuncak bebeğe doya doya sarılmadım ben...
Geceleri catısı,kapısı,penceresi olmayan bir beton yığınının içinde kalıyoruz.Karnım açıktı ne yiyecem ben?Ağlama kardeşim bu günlerde gecer.Allah eyüp sabrı versin bize.
Allahım Tek sen varsın.Sana sığınıyorum bizi kurtar bu işkenceden.Ben yazar olsam mutlu bir aileyi yazardım.Annesi,BAbası olan,bir cocuğu yazardım.oyuncakları olan bir cocuğu yazardım.
Şimdi mektubuma son veriyorum.Zalimler burayıda bastı kaçmam gerek kardeşimle beraber.Ben böyle yaşıyorum,yaşamak denirse şayet buna...Allahım yardım et.Güç ver kurtar bizi Allahım...

Yağmur gibi yağıyor bombalar.
Bacağım koptu,bir elim orda.
Annem ağlıyor yavrusunun başında.
Bende öldüm Filistinde Türkiyem.

Küçüçük güller soldu.
Kör kurşun beni kalbimden vurdu.
Her halde bütün insanlık uyudu.
Bende öldüm filistinde Türkiyem.