Çocukluk yıllarında garip gelirdi halin.İnsanların sana olan tutkusunu anlamakta zorlanırdım doğrusu... Hep evimizin baş köşesinde idin oysa.Olmassa olmazlardandın sen.Sarma,dolma,börek,türlü,güveç... Hatta basitinden bir meleme..Babamın her bulgur pilavında senin kafana yumruğu indirip,beş altı parçaya ayırmasını kötü kokundan bilirdim hep.Annem senin derini soydukça benim gözlerim yaşarırdı hep.Merak ya,bir bakmıştım tadına.Ap acı bişeydin.İnsanlar canının yanmasından keyif mi alırdı sanki.Bazen, henüz olgunlaşmadan,yeşil halinle getirirlerdi seni sofraya.her yemeğin yanında iştah ile yerlerdi bıraktığı nahoş kokuya aldırmadan.
Büyüdükçe anladım değerini.Atadan dededen mirastı ya, ayırmaz oldum bende sofradan.Babama özenip ilk yumruğu geçirdiğimde kafana, belli etmesem de epeyi canım yanmıştı doğrusu.Hep bir kenarda idin.Hep var idin.Zaman içerisinde, değerini hissettirecek nükteler de söylenmişti aslında;
"Soğanın cücüğünü de yemiş,neden öldüyse " gibi.Hatta köyde görmüştüm en çok, seni avize gibi evin tavanına asmışlar, evlerine müthiş bir güzellik katsın diye.Ama tam olarak anlayamamıştı insanoğlu değerini, kadrini kıymetini.Ne çok küçümsemişlerdi seni.

--Ayy soğan mı yedin!
--Uff ne pis koktu!
--Bi Adana çek soğansız...
--Uff aşkım yine mi soğan yedin!

Oh olsun diyorum bu ara…Hepinize ohh olsun.Hak ettiniz bunu.Aslında bende hak ettim sanki biraz.Evet.babamın hareketi bilinç altıma işlemişti belki ama, yine de düşünmeliydim kafasına yumruğu geçirirken.Bu günleri düşünmeliydim…




Tarihe Not Düşüyorum ;

04/04/2010 ; 1 Kg soğan : 3.750 TL (2,5 Dolar-1,85 Euro)