YER SOFRASI

• 5 Nisan 2010 Pazartesi 04:02:54

HAYATIN ACI TATLI ANILARI VARDIR İNSAN YAŞAMINDA;benimkide öyle birşey işte,düşünüyorumda eksileri artıları nedense eksiler hep fazla..keşke sadece aradaki fark bir iki yada üç olsa yinede yeterdi belki.
Üç erkeğin peşine ben gelmişim dünyaya,çoğu ailelerde ne büyük mutluluk olurdu dimi....ah be garip anam neyine sevinsinmi üzülsünmü.bu yoklukta nasıl bakacaktı ki..derlerya dünyaya gelen nasibiyle gelirmiş diye işte öyle avuttu kendini sanırım.herşey aslında para pul değil önemli olan üç beş kuruşta bile mutluluğu yakalayabiliyorsan odur işte.allahıma şükürler olsunki her istediğimiz olmadı alamadılar fakat bizim içimize insanlığı sevgiyi aşılamışlar. herşey gönlümüzce olsa varlık içinde boğulsak ne olurdu?bence hiç ozaman anlarmıydık bir lokma ekmeğin kıymetini,hep mutlu olunsa anlarmıydık bu duygunun anlamını.hayatın getirdiği zorluklar bizi güçlü olmaya itmiyormu zaten?
yaşım küçüktü fakat herşeye aklım yetiyordu,bilirmisiniz altı kardeş yer sofrasında bir ekmeği bölüştüğünü azıcık biri büyük olsa çıkan kavgayı,ya ne değerli ne mükemmel sofraymış meğer.Tavuklarımız vardı kurnaz Şenol abim SABAH ERKENDEN KÜMESİN ÖNÜNDE BEKLERDİ tavuğun yumurtlamasını ne hikmetse bir türlü yumurta alamazdı annem. babamda bu tavuklar yumurta vermiyo cinsi iyi değil diye üçünü beşini birden keserdi, işte bizim en büyük ziyafetimizdi. Abimin kurnazlığı iyiymiş meğer..Annem geliyorda aklıma hep tavuğun kemiklerini sıyırırdı ben bunları daha çok seviyorum diye. ah be annem seni şimdi daha iyi anlıyorum be gül kokulum.

ah o sıcacık yuvam nekadar mutluymuşuz meğer.ozamanlar belki anlayamıyorduk doğal olarak şimdi hepimiz ayrı ayrı yerlerde, bayramları bu yüzden seviyorum buluşuyoruz yine yer sofrası değil süslü masalarda oturuyoruz geçmişteki günlerimizi anarız gülerek hatta birbirimize taktığımız lakaplarla.eşlerimizde haz duyar sohbetlerimizden öyle içten oluruzki sanki onlarda yaşar bizimle.
işte bende çocuklarıma bu sevgi bağlarını aşılayarak büyütüyorum. bilirmisiniz benimde yer sofram var bağdaş kurup oturup ailemle orda yemek yemek dünyanın en büyük hazinesi işte. ben ailemden aldığım sevgi okadar büyükki hiç zorlanmada çevreme fazlasıyla dağıtabiliyorum ne mutlu bana.benimde çocuklarım tek dediğim...-NE PARANIN KÖLESİ,NE ZALİMİN TETİKCİSİ,NE HAYIRSIZIN YANDAŞI NEDE SEVGİSİZ OLUN-

sevgi paylaştıkca çoğalır herşey geç olmadan BENDE diyebilirken söyleyinki pişmanlıklar yaşanmasın
SEVGİYLE KALIN