dün hayata seyahat etti gözbebeklerim.umutlarımın ufku karardı avuntularımı kucakladım gel diye beklerim.neticeyse karmaşık umutsuzum ama mektubum dile gelir belki dudaklarında öyle acırsında gelirsin diye beklerim. gökyüzünde renklerin dansıve yeryüzünde insanların yalnızlığı.aslında bende şimdi o insanlarıdanım tek dostum gölgeler sensizken...hancı değilmiyiz bu dünyada anlayamadım nasıl inandın o yalanlaragönlünde saklıydı sevgim.böyle daha mı iyi ruhum yalnızlarda...?
dün tepeden bir baktımda İstanbul’a yapayalnızız bu kör sokaklarda..sensiz güneş de eskisi gibi değil artık.şafak geçmiyor sonum çıkmazlarda....şuan özlediğim sadece kalbim Malesef oda seninle yolculukta !şu koca dünyada tek tesellimdin..zorumdun benim imkansızımdın masalsı kavgalarda..koyu derinmi derin bir düşünceydin hafızamda dön ne olur beynimde yarışa girmiş hücrelerimi yiyip bitiriyor o düşünceler...hayalinn olduğu her hücrem intaharlarda..gelişini brkliyorum hadi dön.bir kere özlediğini söylesen,ah bir göndersem sana yazdıklarımı yerini bilsemde...anlatsam tutkunluğumu ruhuna..saplasam aşkımı kalbine elmas gözlerine gözyaşlarımı anlatsam ..bir ağlasan acınası durumuma,omzuna döklse ömür yapraklarım
Son bir sözümle seni bana esir etsem........
ne olur dön bana satırlarımdaki sitemi anlayınca.........