SEVGİLİ ZELİŞ
Son bir umutla ve yaralı bir kuş gibi çırpınarak sana yazıyorum.Sana kendimden bir yararı olmadığını biliyorum.Çok eskiye,seni ilk gördüğüm o güne dönmek mümkün olsaydı,görmezden gelir,gizlice sevmeyi denerdim seni.Neredeyse üç ay geçti o ilk günden bu yana.bu aylar hayatımın en parlak ayları değildi elbette,ama en değerlileri olduğundan hiç kuşkum yok.
Senden ayrı günlerimi nasıl anlatsam ki bilemiyorum…Acıları sırtıma semer yaptın,üstüme tonlarca ağırlıklar yükledim.Anıların,umutların kaldı bende.
Yarım kalan günlerin ardında birde hoş geldin dedim hastalığıma.toprak olan kalbime,betondan bir yapıya dondurdum.Nefret,kin hepsi içinde,sevgi güllerimi soldurdun.Hoş geldin,hoş geldin hastalığım.İsyanım sana değil,yazılan kaderime,altın yazıma.Ne aşıklar gibi konuştuk nede konuşabildik.Hep uzaktan sevdik,hasrete yandık,ruhum sıkışmakta,canım bedenimden çıkmakta,sanki sana kavuşmakta gdiyorum son defa.Bu sefer ne diye yanarken senin hasretine,nasıl gidiyorum bir anlasana.Elveda,elveda bu ayrılık akşamında belki kavuşurum sana,sensiz bir nefes alamıyorum,gel canım,gel yanıma.Sokul soğuk gecelerde,anlat bana bensiz geçen günlerini.Bir resmin var bende.Ne güzel bakmışsın,bir de gülücükler saçmışsın,bir de arkasına yazmışsın,benden sana aşkının hatırası…
Ahmet ŞENDÜL