leyla ile mecnundan başlıyor hikayemiz.bir dilber için sazının bam teline dokunuyordu kerem.şirin bir bahara özlem duyuyordu ferhat.gökyüzünde kaybettigi zühresine yanıyor tahir.ama türkü hazin türküsü işte.yine aynı nota.yine aynı söz.’ben bir selvi boylu yardan ayrıldım’ sesleri yükseliyor bam telinden.

bir yanık sevda türküsüydü aşk benim için. ilmek ilmek dokumuştum her cümlesini.her kelimesini nakış gibi işledim ama olmadı. bam telinde sona erdi kelimeler.ne aşık kaldı geriye nede maşuk.yine yalnız sokaklar ve bu şarkının nakaratı.

bir şairin şiirinde başladı bu rüya.için için aglıyordu şair.kaybetmenin zor oldugunu bildigi için sızlıyordu derin derin.acı bir şiir dökülüyordu masum ve mahsun satırlara.gözü yaşlı bir bülbül gibi özlem duyuyordu dalında solan gül’üne.

çıkmaz sokak gibi oldu aşk bana.adeta her nefeste bir acı.zehir gibi işlese de içime hasret, olmadı dön diyemedim ardından.uzatamadım ellerimi giden yara.onun için korktum aşktan hiç korkmadıgım kadar
İSHAK SAKA