KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1273 Okunma
- 10 Yorum
- 0 Beğeni
CUMBALI EV
Oldum olası, tarihe merakım vardır. Lisede okurken, diğer arkadaşlarımın ilgisini çekmezken, ben tarih dersinde, pür dikkat öğretmenimi dinler, anlattığı konuların içinde kaybolur; içinde yaşayarak, yaşadığım mekâna dönerdim. Sebebini çok merak etmişimdir.
Eskiye düşkünlüğüm çok fazla sanırım. Evde, geçmişi hatırlatan eşyalarımı, kolay kolay çöpe atamam. O eşyaların içine sinmiş, hatıralarım, anılarım vardır. İnsanların, üç- beş yıl kullanıp, sonra da attıkları eşyaları gördüğümde ise içim sızlar. Ekonomik olarak, değerlendirilebilecek eşyaların, sokağa atılmasını israf olarak görürüm. Eşyalarım, tamamen eskimeden ve kullanılmayacak hale gelmedikten sonra atamam. İster cimrilik olarak addedilsin veya çöpçülük olarak…
Ortaokul ve lise çağlarımdaki binalar, insanlar gözümün önüne geldiğinde ise nedense bir hüzün kaplıyor. Mis gibi ağaç kokan, tarihi hatırlatan, derme çatma da olsa onca yılın yükünü taşıyan, yorgun olduğu kadar da sevimli olan o evler. Kimisindeki cumba kafeslerin içinden sızan tarih kokusu.
İlk işe başladığım sıralarda, nadiren de olsa pazara giderken, önünden geçtiğim bir ev vardı. Pembe boyalı, bahçesinde rengarenk güller, evin üst katındaki cumbada da, rengarenk cam güzelleri…. O camdan, dışarıya bakan yaşlı bir kadın. Tanımadığı halde; evin önünden gelip- geçenlere sevgiyle bakar ve gülümserdi. Yaşlı biri olmasına rağmen, tarihi evin, kaneviçeyle işlenmiş perdeleri, bembeyaz rengiyle, evi teşhir ederdi sanki.
Bundan yaklaşık bir yıl önce, o teyzenin vefat ettiğini duymuştum. Epeydir, o tarafa gitmiyorum. En yakın zamanda, geçtiğimde, tekrar bakacağım o eve. Belki o teyzeyi göremeyeceğim ama onun hatıralarıyla dolu evine bakacağım. Eminim, o da bakıyor olacak benim gibi…
YORUMLAR
Değerleri işeret eden değerli bir yazıydı.
Kutlarım
Selamlar.
mazi geri gelmezki........düşününce neler kaybetmişiz neler....hoş bir anlatım çok gerilere götürdün.......buda kalemin sihiri.....tebrikler puanım tamdır
tacettin yıldırım tarafından 3/30/2010 9:08:28 PM zamanında düzenlenmiştir.
tacettin yıldırım tarafından 3/30/2010 11:10:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ah sevgili arkadaşım ah! İnşallah o cumbalı ev yerinde duruyordur da bakarsın.
Sahipleri teyzenin dünyadan göçmesini bekliyor olmasınlar sakın.
Güzel olan ne kaldı ki, o ev kalsın. Laf aramızda, benim de senden kalan yanım yok ha. Evimde otuz kırk yıllık eşyalar hep bir kıyıda durur. Kullandığımı kullanırım, kullanmadıklarım ise, lazım olur diye bir köşede saklarım. huy işte...
Güzel bir yazıydı tebrikler...
Sevgilerimle...
Tarihi ben de çok severim,tarihi evleri de .Restorasyonları çok külfetli altından kalkmak bizleri aşar,çok isterdim,dışı ahşap,içini istediğiniz gibi döşenebilecek bir tarihi ev alıp,onarmayı.
Yaşlı teyzeye de ,Rabbim rahmet eylesin,çok güzel bir yazı,bize eskileri hatırlattı,sevgilerimle.
canım kendimi sende okudum
bende çok meraklıyım tarihi eserlere evlere bazen düşünürdüm öyle bir evim olsun çok isterdim
cumbalı balkonu pencerelerinde sardunyalar sarkmış ne güzel olutdu
eh bizde artık tarihi eser oluyoruz
yaş gittikçe çok güzel anlatımdı dilerim rahmetlinin evi yıkılmasın
çünkü öyle evleri yıkıp apartman dikiliyor
sevgi saygım dasın daima
Birbirinin hemen hemen aynısı evlerin yanında dediğiniz gibi eski evler daha bir farklı duruyor. Ben de hep ilgi duymuşumdur. Eski komşuluklar, eski beraberlikler ve eski bayramlar gibi. Kutluyorum çok da güzeldi anlatımın. Paylaşımın için teşekkürler. Sevgi ve saygılarımla...
Bir kitap okurken ya da film izlerken konusu yaşanmış bir olaydan yola çıkarak kurgulanmışsa, daha çok etkiliyor insanı..Eski evler de aynı sebepten ötürü daha büyülü etki bırakıyor insanın üstünde. Yaşanmışlık çok farklı bir özellik..
İzmir, eski evlerinin hemen hepsini kaybetti...Yerine boy boy apartmanlar dikildi...Geçmişi silmek konusunda en mahir olduğumuz yer evler...
Sevgiler yüreğinize...
Sevgili kardeşim hangimizde o özlem yokki...Sadece maddi değerler değil. Bir çok hasletlerde tarih oldu. İyilik etmeler, yardım etmeler, selamlaşmalarda tarih oldu. Çok güzel bir yazıydı... Kutlarım.Haaa o cumbalı evi merak ediyorsun değilmi.
O evi yıktılar yerine büyük bir apartman diktiler. Daha fazlasını merak ediyorsan Sevgili Mustafanın SELAM öyküsünü oku.
İlk işe başladığım sıralarda, nadiren de olsa pazara giderken, önünden geçtiğim bir ev vardı. Pembe boyalı, bahçesinde rengarenk güller, evin üst katındaki cumbada da, rengarenk cam güzelleri…. O camdan, dışarıya bakan yaşlı bir kadın. Tanımadığı halde; evin önünden gelip- geçenlere sevgiyle bakar ve gülümserdi. Yaşlı biri olmasına rağmen, tarihi evin, kaneviçeyle işlenmiş perdeleri, bembeyaz rengiyle, evi teşhir ederdi sanki.
O TARİHİ EVLERDE NE GÜZEL HAYATLAR YAŞANMIŞTIR,NE GÜZEL ANILAR VARDIR DEĞİL Mİ ?...
ELLERİNE SAĞLIK KARDEŞİM,GÜZEL BİR KONUYA DEĞİNMİŞSİN...
TEBRİKLER...+ 10 PUAN VERDİM.
SELAMLAR...
