Bay Kemancı

• 22 Mart 2010 Pazartesi 15:36:46

"kemanımı unuttum"
"yapma ya .sahi mi üstad*"
"evet ya "
"nerde?"
"dün sabahladık ya o oturakta"
"Gülhane’deki mi?ne diyorsunkemanını yok bil."
"gitsek baksak.bulamaz mıyız acaba?"
"benim bi tanıdığım var orda.Zıpkın Selim derler adına.çaybahçesi işletiyordu.O’na sorarız"
otelci’yle ahpap olmuştuk.kemanımın öyküsünü anlatmaya başladım.
"ben o sıralar Dolapdere’de sahne alırdım.yaşım 18 filan.o zamanların ünlü bir kemancısı vardı.Kado Nihat.bu isimle sahne alırdı.benden yaşı hayli fazlaydı.çok meşhurdu Dolapdere’de.
"ben hiç duymadım"
"sen ne bileceksin.televizyonlara filan çıkmazdıki.Naz Çiçeği diye bir kulüp vardı.bazen ünlü adamlarda gelirdi oraya.orada sahne alırdı.ben daha ünlenmemiş bir kulüpte sahneye çıkıyordum.beni dinlemeye gelirdi Kado Nihat.orada samimiyeti ilerlettik.beni yemeğe davet etti."
"bak Harun daha küçüksün."
"evet üstadım"
"seni benim yanıma alayım.beraber çıkarız.sen tekte çıkabilirsin"çok uğraştı.ben ayrıldım bizim kulüpten.o zaman Dolapdere’de bir oda tutmuşum,kalıyorum.Kado Nihat geldi bir gün.beraber oturduk sohbet ettik.sonra arkadaşını getirmiş.aynı emsal O’nunla.bi fasıl geçtik üçümüz."
"ne günlerdi ha?"
"yani"
"sonra?"telefona uzandı otelcimiz .
"alo?Zıpkın selim orda mı.ha tamam.ya bak.kemanımızı unuttuk dün akşam.acaba bi arasan gören olmuş mu?ha ha.sen sor ordakilere.görüşürüz."kapattı telefonu bana döndü.
"devam et,bakalım"
"Kado Nihat benim 3 sokak aşağımda oturuyordu.birgün çok sıkılmış geldi yanıma.sabaha kadar oturduk,anlattık,dertleştik.ertesi gün ben O’na taşındım.taşındım derken zaten eşyam yok.birkaç elbise o kadar.O’nun evi gayet büyüktü.misafirler oluyordu başka yerlerden.yabancı misafirleride olurdu.ünlüydü.ama nasıl bir zamanlar arbesk yasaktı ya televizyonlarda O’da çıkmazdı.yoksa çok ünlüydü.kimse kapısını çalıp,çekim için aramamıştı.ama birgün Türk Sinemasının ünlü bi yönetmeni var neydi adı?hah hatırladım.
Çetin Berksan.evet.evdeydim ikindiden sonra.gece sahne aldığımız için sabah gelir akşama kadar uyurduk.ben çoğu zaman ikindi ezanı ile uyanırdım.kapı çalındı açtım.
"ben Çetin Berksan".duymuştum bu ismi.birkaç filmini izlemiştim.
"Kado abimiz evde mi?"
"evde.uyuyor.buyrun içeri."Çetin Berksan yanında bir elemanı ile gelmişti.oturdular salonda.Nihat abiyi uyandırdım derin uykusundan.kalktı,geldi.
"oo. Çetin.nerdesin?"
"geldim işte kocaman.hem de sana göre fılaş bi haberle geldim"elindeki senaryoyu göstererek.
"yapma ya filimde mi oynatacaksın beni"güldü
"tabi.hem de başrol"
sonra filim setine taşındık beraber.bana da ufak bi rol vermişlerdi.3 ay çalıştık.filim bitti.1989 o yıllar.filim sinemalarda gösteridi.
"adı neydi?"dedi otelci ahpabım.
"dur hatırlamaya çalışıyorum.her ne kadar benim rolümde olsa unuttum işte.neydi.neydi.hah buldum."aşka zaman yoktu"böyle bi filim işte.hatırladın mı sen bu filmi?"
"kim vardı başrolde"
"ya bizim Kado Nihat ve Julia West Amerikalı bir oyuncu.tanıdığı imiş Çetin Abi’nin."
"filim gişede yaptı o zaman"
"yaşıyor mu bu Nihat"
"yaşıyor ama bıraktı şimdi keman çalmayı artık"
"ne yapıyor?"
"hiç evinde oturuyor"
"1997’de evlendi geçte olsa.yengede O’nun yaşlarda.yenge’yle beraber yaşıyorlar işte.
"gidelim ziyaretine Harun.çok merak ettim bu Kado amcayı"
"Göztepe’de oturuyor şimdi.Anadolu yakasında."
"şimdi gidelim"arabaya atladık.otelci tekrar arada Zıpkın selim’i.bulmuşlar benim kemanımı.
"ballısın Harun.kemanın bulundu bak"
"ya kemanım o benim.1989’dan beridir benimle"Selim’e uğrayacaktık ertesi gün.Göztepe Merdivenköy taraflarıydı.evi bulduk.kapıyı çaldık.kapıyı yenge açtı.beni tanıdı.
"oo.Harun Bey.buyursunlar.hangi rüzgar attı seni buraya."yenge anladım beni özlemiş.
"Kado abi evde mi?"
"gel gel.evde yatıyor"güldüm.eskiden kalma alışkanlık.gece çalışır,gündüz uyurdu Kado Nihat.demekki hala devam ediyor.içeri girdik.yanımıza geldi.kucaklaştık.hasret giderdik.
"Kado abi tanıştırayım.Samatya’dan Hokkabaz."
"yapma ya."güldü Kado abi
"nasıl hokkabaz?"
"ya Kado abi bunun mesleği bu işte.isim değil ha."
"sahi mi?"
"göster şuna bir iki numara Hokkabaz"bizim otelci bir iki tatlı numara gösterdi.Kado abinin yengenin çok hoşuna gitti.o gün oturduk uzun süre.bi daha ziyareti kararlaştırarak ayrıldık.otele döndüğümde kemanımı resepsiyon verdi.güzel bir gündü bugün.oteldekilere birkaç parça benim bestelediğim çaldım.yarın sahnem vardı.hüzünlendim.Kado abiyi hatırladım.hey gidi günler.senin yerin doldurulmaz bay Kado Nihat.

ft