sor

• 19 Mart 2010 Cuma 11:35:43

sabah erken çıktı yola Hasan.sözleştiklere yere varması gerekti vakit kaybetmeden.asla unutmazdı verdiği sözleri.yine söz vermişti.aklında uzayın derinliklerindeki şeyler vardı yolda giderken.maşallah dedi şu uzaya.fidan gibi bir şey vardı.gözünün önüne geldi o an.sonra ceylanlar koştu birden önünden.uzay ve bu nesneler bağlantı kurmaya çalıştı.kulağı çınladı.
"ölüyede lazım,diriyede lazım,"demişti Ebuzer arkadaşı O’na.düşündü bu sözü.heybesinde bağlı bir urgan vardı.önemli olan toprağından köklerini koparmamaktı.şimdi Hasan’da gidiyordu evet.memleketine doğru gidiyordu.raylardan çıkmayacaktı artık.sağlam duracaktı.
"sen düşüneceksin Hasan"
"tamam,"dedi
Ebuzer’in sözleri,hayali gözünden gitmiyordu.yıllarca O’nun yanında çıraklık yapmıştı Hasan.hiç sözünden çıkmamış daima ne emrettiyse elinden geleni yapmıştı senelerce.
artık veda demişti Usta’sına.gidiyordu.
"artık bana yok ihtiyacın Hasan"
"ama efendim"
"sen şimdi Usta’sın"
"sizsiz ne yaparım ben"
"sen sen en güzelini yaparsın evladım."
ayrılırken ağlamıştı Hasan.yine uzay düştü aklına .sonsuz derinlikleri.gizemli tarafları.galaksiler.durdu bir tepede,soluklandı.azığını çıkardı,yedi.araba yoluna vardı daha.serdi yaygısını.çekti battaniyesini üstüne.sır üstü uzandı.ellerini başının ardına koydu.gökyüzünü seyretmeye başladı.işte yıldızlar.işte ay.işte sonsuzluk.seyretti,seyretti.yanlızlığını unutmaya ,üzerinden atmaya çalıştı.düşündü.düşündükçe farklı düşüncelerde geliyordu aklına.memleket ne durumdadır şimdi 40 sene olmuştu gitmeyeli.evet dile kolay 40 sene.nasılda gelip geçmişti o kadar sene bir çırpıda kendide şaşırıyordu buna.elinden şimdi herşey geliyordu Hasan’ın.7 yaşında ayrılmıştı memleketinden.şimdi geri dönüyordu işte.nasıl değişmiştir kimbilir doğduğu yerler.tanıyacak mıydı memleketi O’nu.hazırlığını tüm hazırlığını yapmıştı.kurtarmak için gidiyordu Hasan bazı şeyleri.gurbeti hissetmemişti hibir zaman.Ebuzer ustası O’na hem annelik hem babalık yapmıştı zaten.
uydu bu düşüncelerle.sabahın ilk ışıklarıyla uyandı.tekrar açtı heybesini.azığını çıkardı.ataik olmalıydı.1000 yıllık bir yola bir adım atmakla çıkılırdı.bunu öğrenmişti.artık öğrendiklerini uygulamak sırasıydı.yaşamda öğrendikleri her zaman faydalı olacaktı.Güneş
ısıttı her yeri.saat 10 buçuk olmuştu.
araba yoluna insdi Hasan.bekledi,bekledi.3 saat geçti.uzaktan bir araba göründü.çok eski 30 senelik bir ufak otobüs durdu.toz toprak içinde kaldı Hasan.boğulacaktı az kalsın bu tozda.silkeledi üst başını.şoför bakıyordu içerden
"hadi birader atla"
bindi arabaya.içerisi yocu doluydu tıkabasa.en arkada bir yer buldu.kimse bakmadı yüzüne.bazıları uyuyorlardı.oturdu yaşlıca bir yolcunun yanına.
"hemşehrim yolculuk nereye?"
"memlekete gidiyorum amca"
"neresi memleket"
"Denizduman"
baktı yaşlı amca uzun uzun Hasan’ın yüzüne.
"sen amca,sen nerdensin?"
"Yukarıçayır."
duymuştu burayı Hasan.evet Hasan 40 yıldır yüz kilometre uzağındaki memleketine uğramamıştı hiç ustası yanındayken.sebepleri vardı kendince elbette.
mola verdi otobüs.indi yolcular.Hasan indi şöyle çimenlik bir yer buldu.yine çıkardı heybesini.azığı azalmıştı ama yeterdi memleketine kadar.aslında parası vardı ama ustası hazırlamıştı bu azığı O’na.
"bak Hasan,yollarda fazla oyalanma"
"tamam,baş üstüne Usta."
yanına biri geldi.
"afiyet olsun arkadaş"
ses vermedi Hasan.buyur etmedi.konuşmadı hiç.adam yüz bulamayınca gitti tekrar.mola bitti.herkes bindi araca.
yolcuların bazısı inmişti.azalmıştı yolcu sayısı.
Denizduman gözüktü işte.
ilk evler çıktı meydana bahçelerin içinden.hatırlamaya çalışıyordu Hasan.ama anımsıyamadı.şehir merkezinde durdu araba.Hasan indi.heybesini attı omzuna.tüm eşyası onun içindeydi işte.kahveye vardı.kahvedekileri süzdü biraz.aşina aradı,kimse yoktu.
"ne içersin?"
"çay"
"nerelisin sen?burdan mısın?"
"evet"
"kimlerden olursun kardeş"
"dercanlılardan olurum"
"dercanlılardan mı?"
"evet.ne oldu?"
"onlardan kimse kalmadı"
"kalmadı mı?"
"evet"
"tanır mısın"
"tanımam mı?"
"Hüseyin’i bilir misin?"
"tabi ya.Hüseyin dayı.her gün gelidi yanıma"
"ne oldu O’na"
"gitti.karısı Zeynep’i aldı gitti burdan"
"çok oldu mu?"
"evet ya çok 20 sene"
"nereye gitti?"
"söylemediki bize"
"gitti işte.helallaştı herkesle.gitti."
"haber filan bırakmadı mı"
"gidişinden beri ne haber geldi ne bir şey"
Hasan’ın gözleri daldı.evi tarif ettiler.kapısı kapısı kilitliydi.anahtarı verilmşiti komşusuna.kapısını çaldı komşunun.
"buyrun"
"şey"
"buyrun"
"sormaya geldim"
"neyi sormaya geldin?"
"şeyi"
"neyi?"
"şeyi"
"e sor"
soramadı.

ft.