Bir Uçurtma Masalı
Bir Uçurtma düşünün
Şöyle rüzgar vurdukça uzaklara gitmeye çalışan
Elinizden kaçıracağınızı hissettiğiniz andaki hissi
Ellerinizin ayaklarınızın verdiği mücadeleyi
Rüzgarın şiddeti arttıkça
Avuçlarınız terledikçe,
parmaklarınız arasındaki ip gerginleştikçe
Mücadeleniz ağırlaşır
Sonra ipler kopar rüzgar alır
Mücadeleniz adını hırs olarak alır ve
Avuçlar arasında kalan
bir parça ip elinizde kalır,
Kısacık ta olsa elinizde o güne ait bir hatıranız vardır,
Mücadeleniz vardır,
Avuçlarınızın içinde görünmese de TERiniz vardır!
Size ait olduğunu düşündüğünüz uçurtma
Rüzgarın ellerinde artık
Kime isterse ona teslim edecek
Nerden geldiği bilinmeyecek
Üzüleceksiniz
Yenisini yaparsın diyecekler
Boş ver diyecekler,
O iki heceyi öyle bir söyleyecekler ki,
Sanki ömründen ömür alırcasına,
Uzunca Boooooş veeeeeeer!
Akrebin yelkovanı yakaladığı dakikalar vardır ya
O dakikada yakalanacaksınız sizde
Bir uçurtma gibi zamana
Sizden aldıklarına bakacaksınız,
Ve elinizde kalan anılara,
Akrebin yelkovanı yakaladığı bir dakika
Size bir ömür gelecek,
Boş veeeer diyeceksin sende,
Seni de bir boş vermişliğe
Sürükleyen bir rüzgar esecek
Kimliğin kişiliğine küsecek,
Bir gün elbet bir gün,
Birisi sana gelecek
Diyecek ki!
Uçurtmam gitti,
Ağlayacak,
Sızlanacak,
Rengini,şeklini anlatacak
Senin de dilinden çıkan ancak
Boooooooooooş veeeeeeeeeeeeeeeer
Olacak,
Senin uçurtmanda o zaman
Hatırına dalacak....
YORUMLAR
BİR UÇURTMA MASALI...............
çocukluğumu hatırladım
eskiden uçurtma yarışmaları düzenlenirdi.Bir ay öncesinden köyde hazırlıklara başlanılırdı...Her evde ayrı bir tatlı heyecan ve telaş ... biz çocuklar uçurtmalarımızı yapmaya başlardık...zengin olanlar gider alırlardı ama ya fakirlerrr...
o gün gelince herkes ya meydana dökülür ya evlerinin damına çıkarlardı.ve birer birer nazlı nazlı süzülürdü uçurtmalar havada yarış başlardıhavada en son kimin uçurtması kalıncaya dek....o tatlı günden kalan tek iz avuç içlerimizin kanamasıydı günlerce o sızıyla dolaşırdık....
OFFFFFFFFFFF o günler ne de güzel doyumsuz günlerdi keşke hiç bitmeseydi
.
.
.
yazınız çok güzeldi aldi götürdü beni
Anılar...
Evet...Her biri zaman zaman gözbebeklerimize düşer, seyrederiz bir uçurtma gibi gökyüzünde...
Hayallerimiz yok mu peki, olmadı mı, kurmadık mı hiç?
Olur, olmaz mı?
Zamana sığınıyoruz her bir hayal-kırıklıklarımızda...
Merhem olmasını ve otamasını umuyoruz beklentilerimize fırsat vermeyen zamana el açıyor tinimiz...
Evet, sizin de dediğiniz gibi bungunlaşan tine gıdasını bir sözcükle vermiyor muyuz...
BOŞ-VERRR, diye...
Kısa ve manidar yazınızı beğeniyle içti gözlerim...
Tebrikler ve benden tam puan şairim...
Sevgi ve ışıkla