Çakıl Taşları ve Deniz

Adam cebinden çıkardığı bir avuç dolusu çakıl taşını çocuğa uzattı . Çocuk küçük elleriyle çakıl taşlarını avuçladı . “At bu taşları şimdi denize “ dedi adam . Çocuk hiç düşünmeden bütün gücüyle denize doğru fırlattı taşların hepsini . “Şimdi de o çakıl taşlarını bul ve bana getir dedi adam . Çocuk suratında kocaman bir soru işareti olduğu halde adama baktı . Attığı taşlar denizin dibindeki taşlara karışmıştı çoktan . Bu mümkün değildi ki ! Çocuk şaşırdı , adam gülümsedi !

Ellerindeki taş izleri , terden sırılsıklam olmuş giysileri ve hızlı hızlı çarpan kalp atışları yüzünden yakalandılar . Tutuklandıkları gün çok ağladılar . Çocuktu onlar bu yüzden de “bir çocuk gibi ağladılar” . Aileleri ziyaretlerine geldiğinde ise birer küçük devrimci / kahraman kesildiler .

Almanya 14-17 yaşları arasında suç işleyen çocukların ailelerine para yahut hapis cezası veriyormuş . Orası Almanya .

Burası Türkiye . Bizim çocuklarımız da 2006 ‘ dan bu yana polise taş attıkları için terör suçlusu muamelesi görüyor .

Bir yasa tasarısı hazırlanmış bu çocuklar için en sonunda . Bu tasarıya göre çocuk mahkemelerinde yargılanacaklar artık . Ve yeniden topluma kazandırılmaları için , mahkumiyetleri biter bitmez dağa çıkmamaları için önlemler alınacak .

Devlet babanın elinde bir avuç çakıl taşı onlar . Denizdeki diğer çakıl taşlarına karışmalılar . Öyle karışmalılar ki bir daha onları kimse birbirinden ayıramasın .

İnşaallah çok geç kalınmamıştır .