ÜZGÜNÜM ANAM

• 14 Mart 2010 Pazar 13:03:39

Babama çok fazla düşkünlüğüm anneciğimi belki de kırmıştır.Babamın sevgisinin yanında anne sevgim zayıf kalmıştır yaşamım boyunca.Babam ölmesine rağmen sevgisini daima hissettim. Yaşam boyunca aklımda hep baba özlemiyle şu günlere gelebildim. Seneler geçti, yıllar....Evlendim, eşim, çoçuklarım ama baba..eksikliği, yaşam boyunca beni takip etti ve daima edecek.Bu günlere kadar böylece geldim.Ve.....ara ara şiirler yazmaya başladım.Çeşitli kunular vetabiat , sevgi.....gibi.Lise yıllarında yazdığım şiirler de var ve onu da ara ara şiir sayfama aktardım. Anneme de babam için yazdığım şiirlerimi okudum
ve çok duygulandı anacığım......sonra....
Annnem dedi ki: kızım hep babana yazıyorsun, bana niçin yazmıyorsun..?
Ben anneciğim sen hayattasın sana da yazarım diye cevap verdim.Annemin se cevabı şu oldu: bana şiir yazman için benim de ölmem mi gerek??
Ve ben çok üzüldüm hemen anneme CAN ANAM şiirini yazdım ve okudum.Okuduğum sırada ikimiz de gözyaşlarımıza büründük...Anamın hakkını hiç ödeyemem . Aslında annemi de çok seviyorum ve şimdi daha iyi anlıyorum.Aslında emekle büyüten ,acılarını içinde saklayan canım anam....can anam....
Sevgimi ona fazla gösteremedim, bu yüzden ÜZGÜNÜM ANAM. Ama şimdi onu daha iyi anlıyorum ve elimden geldiğince sevgimi göstermeye çalışıyorum, daha çok öpüyorum...daha çok seviyorum....