bu hayatta en aci animi sizlerle paylasmak istiyorum bu benim ilk yazim en degerli varligimla babamla baslamak istedim bundan 4 ay önce kaybettim ilk askimi ( kizlarin ilk aski babasidir)oda benim ilk askimdi ben uzun zamandir bu aciyi yasayan insanlarin babalarina yazdiklari mektuplari okuyup teselli olmaya calisiyorum diyorum ilk ben degilmisim böyle derinden üzülen diye ben 15 senedir yurt disinda yasiyorum uzun zamandir babamsizdim aslinda ama suan sunu anliyorumki ben babamdan ilk defa ayrilmisim aslinda hicte ayri degilmisim cok sevincle basladigim bir günün ömür boyu animsadigimda yüzümde aci olacagini hic bilemezdim babamin hayata gözlerini kapadigi anlarda fonda haraketli bir parca ile güle oynaya kizlarima kahvalti hazirliyordum ama bir telefonla 4 aydir hala inanamadim sekilde üzgünüm eski mektuplarini okuyorum beni ne kadar sevdigini beni ne kadar özledigini simdi daha iyi anliyorum su gurbetin en aci yönü derler her yasayan aci haber nasil gidilirmis o yollardan silaya o aciyla tecrübe ettim ve ögrendim icimde tek huzur babami hic üzmedim kendi adima yani onun iyiligini kaybettinde anlayanlardan degilim suan tek keskem keske ona daha cok seni seviyorum deseydim yada hayatimi tekrar yasayip ondan bu kadar uzakta yasamasaydim o benim arkadasimdi baba olmaktan cok her babanin oldugu kadar deyim (cünki tüm babalar iyidir )benim babamda cok iyi dürüst ve evlatlari icin can veren bir babaydi onu topraga verdigim gün dilimde sadece su söz vardi babacigim iyki benim babamdin iyiki allahim beni sana emanet etti diye haykirdim umarim beni duymustur :( onunla veda anim ve yasadiklarimi heycanim gectikten sonra sizlerle paylasmak istiyorum yazmayi hep severim ama kimselerle paylasmadim bu güne kadar profosyonel deilim amatör biriyim umarim sizlerden cok elestiri almam :)bu ilk yazimin son cümlesinde babasi ölenlere dualrinizi babaninzdan esirgemeyin babalari yasayanlar icinde babanizin kiymetini bilin her firsatta sevginizi fisildayim kulaklarina derim .....