Gün Çekildi Penceremden
Gittin gideli hayalinle avunuyorum. Senle dolu muhayyilem. Begonyam, menekşem sensiz öksüz kaldı pencerem…
Yaşadığın şehrin caddeleri seni teneffüs ederken, ben hayal deryasında, sana ulaşmak adına kulaç atıyorum.
Erguvanlarla , lâlelerle, birlikte anıyorum adını. Yâdından ayrı bir haz alıyorum.
Nerden düştü aklına bu sebepsiz firar…
Gittin, gün çekildi penceremden, büküldü boynu çiçeklerin. Şimdi yâdımda beyaz zambakları kıskandıran ellerin…
Ankara,12.03.2010 İ.K
Gün Çekildi Penceremden Yazısına Yorum Yap
"Gün Çekildi Penceremden" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.