Ölüm de Özlenir mi ?

• 12 Mart 2010 Cuma 01:28:27

Ölüm de Özlenir mi ?

Bir çoğumuz bu sözden hep ürkmüşüzdür.Bu sözü duyduğumuzda ürpermiş dalında rüzgarla sallanan kuru yaprak gibi titremiş , en azından benzimiz sararmıştır.Gerçekte ölüm nedir korkulacak bir şey midir.Bir yok oluş ,bir tükeniş midir.Bir ayrılık olmasına ayrılıktır.Ama bedenlerin ayrılığı birleşmiş ruhları da ayırır mı?Yoksa canlılığını kaybeden Sadece insanın biyolojik yönü olan bedenden sonra ,ruhların birlikteliği devam mı eder. Ölümden korku yetişme tarzını yanında, ölümün meçhul oluşundan kaynaklanıyor aslında fazlada anlaması güç bir olay değil ama insanlara soğuk ve ürkütücü yansıtıldığı için küçük yaştan itibaren ölüden, mezardan da hep korka gelmişizdir.İnsanlar, uydurma hortlak hikayeleri anlatarak zaman , zaman biri birlerini korkutmuşlar,korkuturken de korkmuşlardır. Demek oluyor ki ölümden korkmanın birkaç sebebi var, yetişme tarzı,sevdiklerinden ayrılma onları bir daha görememe düşüncesi, bir diğeri de meçhul bir yere gitme nelerle karşılaşacağını bilmeme;Gerçekten ölüm bir meçhule gidiş midir?Oysa her baharda yeşerip sonbaharda sararan bitkiler, olgunlaşan meyveler ,toprağa düşen çekirdekler bize ölümün, öldükten sonra dirilmenin bir provasını sunuyorlar..İnsan çekirdeği de hayat dalındaki ömrünü tamamladıktan sonra kıyamet gününde tekrar yeşermek üzere toprağa düşmüyor mu. Peki meçhul olan ne ? Kıyamete kadar geçecek zaman mı.Nasıl filizlenen çekirdek baharda gün ışığına çıkmayı sabırsızlıkla ve heyecanla beklerse, insan da mezarında kıyamet günü yeni bir hayata uyanmayı bekleyecek. Daha önce hiç gidip görmediğimiz bir yere , bir yolculuğa çıkacak oluruz da günler önceden hazırlık yaparız .Heyecandan uykularımız kaçar o günü iple çekeriz.Bir an önce gelmesini isteriz .O günü özlemle bekleriz.Peki ölüm de bilinmeyen bir hayata yolculuk değil mi hazırlık yapıp beklemek varken korkmak niye.Hatta merak edip özlemek varken.Bu sırra erenler ölümü bir düğün günü, bir kavuşmak olarak görmüşlerdir.Bunların en meşhuru Mevlâna Celaleddin-i Rûmi. Demek ki korku yenilirse insan ölümü de özlüyor.