Merhaba babacığım kızın yine gecikti sana gelmekte..Nerde kalmıştık babacığım evet sen gitmiştin artık annem iki kız çocuğu ile 22 yaşında dul bir kadındı..Sağolsunlar annemin çalıştığı iş yerinde eş dost yardım edip ufak bir arsa verip üzerine bize küçücük tek katlı bir ev yapmışlar..Annemin artık tek düşüncesi evlatlarına hem ana hem baba olmak imiş..Fakat gel gör ki hani adına gelenek görenek derler a hatta ondan da öte birsürü saçmalık işte genç kadın dul olursa laf söz olur ayağına annemi alarak malatyaya getirmişler..Getirmesine getirmişler işinden gücünden evinden etmişler ama iş bununla bitmiyor ki değilmi babacığım..?Çocuk bunlar ekmek aş ,süt ister ama onu düşünen yokmuş..
Annem artık evde kapalı evlatlarına bir kaşık süt bile bulamaz bir durumda kalmış ona şart koşmuşlar ya evlenir işine tekrar dönersin yada evden dışarıya çıkamazsın..Bir yıl sonra annem mecburen tekrar bir evlilik yapmış..Bir süre sonra bizleri de yanına aldılar..Ben aslında bu anlattıklarımı hep annemden dinledim ben aslında o adama baba derken onun babalık olduğunu bile bilmiyordum..Annem tekrar işine dönmüş çalışıyordu ben küçük karyolamda yatıyordum ve bebeğimi elimden düşürdüm babama ağlayarak bebeğimi vermesini istedim uzanmaya çalışmıştım ama alamıyordum ki..O yaşta hafızama kazınacak bir şey yaşadım babam son gücü ile karyolama tekme attı ve karyolamın parmaklıkları parçalandı..heralde susmuştum korkudan ve bir daha ağlamamıştım uzunca bir süre..
Bu ve buna benzer birçok acılar çektik babacığım..
Babam annemin maaşını alır ve onu her zaman döverdi..Geceleri yatağımıza girdiğimizde babamın sesi gelirdi anneme derdi ki p...çlerinin elinde kaldım v.s anneme çok ama çok kızar döverdi yatakta sabahlara kadar ağlardım..taa ki uykuya yenik düşünceye kadar..
Babacığım artık bizler genç kız olmuştuk annem sanırım biraz olsun rahat etmek adına bizi babaannemin yanına yollamaya karar verdi ve ablamla birlikte adanaya gittik..O gidişin hayatımızda nelere yol açtığını sana ilerki mektuplarımda anlatacağım babacığım..