CAN-I SIKILAN HİKAYE

• 9 Mart 2010 Salı 12:30:15

Bugün hiç keyfim yok..Ne bilem böyle üzerime ağırlık koymuşlar gibi..

Ne güneşin sıcaklığı keyif verdi ne de senin tatlı gülüşün.

Neyse bir iki parça bişey yeyip dışarı atayı kendimi, belki açık havada dolaşmak biraz iyi gelir ..

Rahat bişeyler giyineyim, eşofmanlarımı giyindim. Benim tarihten kalma spor ayakkabılarımıda taktım ayağıma ama napim çok seviyorum bu pabuçlarımı seninle ilk çıkmaya başladığımızda vitrinde görüp beğendiğim için ertesi gün bana hediye etmiştinya hah işte o .Hala o günkü heyecanla giyerim...

Sen ise:
---At artık şunu sanki başka bişeyin yokmuş gibi giymeye diye ,söylenmeye bi daha

başlama diye senin göremeyeceğin yerlere saklıyorum..Sensiz dışarı gittiğimde ise

geçiriyorum ayağıma ..Ama ne yapayım adamım sanki senle yürüyormuşum gibi

oluyorum...

Daha adımımı kapının eşiğinden atmadan ,bir yerden bağrışlar duydum..Yan apartmandan birileri
---Yardım edin "diye bağırıyorlardı.

Tabiki ben meraklı ne olduğunu anlamaya çalışacağım ya aşağıdan sormaya kalmadı benim

emektarla merdivenleri üçer beşer atlamaya başladım.

Bir baktım adamın biri yerde yatıyo..Kıvranıyo ,debelenip duruyor can çekişiyor gibi geldi bana."
--Ne oldu bu adama " dedim..

Öyle bir telaşe var ki ben daha bir panik oldum. Balkona çıktım , avazımın çıktığı kadar bağırıyorum..

---Yardım imdat, 155 polis, acil servis, itfaiye , suni teneffüs ,kadın doğum ,aklıma ne gelirse..

Neyseki , ambulans geldi .Ben hem işaret ediyorum hem bağırıyorum.."Koşun koşun burda adam yatıyo ölü gibi belki de ölmüştür"...Benim feryat figanım arasında ne olduğunu anlamadan bende bayılmışım..

Gözümü açtığımda hastanede bir sedye üzerindeydim..

----Ne oluyor benim ne işim var burda ,dedim..

Yerde yatan adam ,eşi çocukları ve bütün mahalle sakinleri , sedyemin yanında ve ayaktaydı bana gülümseyerek bakıyorlardı..

-----Ne oldu iyimisiniz dedim..
----Ben iyiyim öyle başım döndü ve düştüm..Bana evde müdahale yapıldı ama sizi hastaneye getirdik dedi..Bizi öyle korkuttunuz ki size bişey oldu diye yüreğimiz ağzımıza geldi dedi.

Tabi beni bu sefer de gülme krizi aldı ,gözlerimden yaş gelene kadar güldüm ben gülüyorum , millet te bana bakıp gülüyor içim çıktı gülmekten.
Meğerse o kadar bağrışı ben kendim için yapmışım..Böylece hem yeni dostlar edinmiş oldum hem de canımın sıkıntısı geçmiş oldu.:))