Yalnız Ağaçlar

• 5 Mart 2010 Cuma 22:44:53

Egede bir ikindi üzeri, çaylar yudumlanırken karşımızda bizi çevreleyen dağlara doğru dalıp gitmişim.
Birden ağaçlar dikkatimi çekti. Ağaçların tamamına yakını aynı boyda görünürken bazı ağaçlar diğerlerinden daha uzun ve yalnız duruyorlardı.

Yalnız diyorum çünkü o andaki duygularım bana böyle söylemişti; garip ve yalnız.
Neden bu yalnızlık? Kalabalıklar içinde yalnız kalmanın garipliği zor olsa gerek diye düşündüm.

O sabah güneş doğmadan hemen önce kalkmıştım, terasa çıkıp çevreye bakmaya başladım ve garip dediğim yalnız ağaçların seslenişiyle kendime geldim. Yalnız ağaçlar; “-Bize bak, bizi izle de garip ve yalnızlığın mükâfatını gör” diyorlardı

Dikkatim onlardaydı, güneş doğmaya, yer kürenin bir kenarından ışıklarını göndermeye başlamıştı. Gördüm ki ilk ışıklar o yalnız ağaçlara vuruyor, onlarla muhabbet ediyordu.

Diğerlerinin hiçbir şeyden haberi yokken ilk sıcaklık, ilk ışık onların ödülüydü sanki.

Almuti