Özlemedin mi beni hiç soruyorsun bana... Aslında cevabını adın gibi bildiğin bir soru bu. Özlemez miyim ben seni? Deli gibi özledim. Her şeyini özledim. Bakışlarını, duruşunu, gülüşünü, kızmanı, sözlerini, gözlerini, o kömür gözlerini... Senle geçirdiğim her anı nasıl özledim bir bilsen... Seni unutmak için nerelere kadar gittim ben. Ama seni de kalbimde gittiğim yerlere taşıdım. Unutucam derken aşkın kalbimde her gün biraz daha büyüdü... Bir büyü gibi... Biliyorsun seni nasıl sevdiğimi. Sen benim ilk aşkımsın ve hem de sonsun. Senden başkasını sevmek imkansız. Bu dünyada senden başka öyle güzel bakışlı, kara gözlü şirin sözlü biri daha var mı ki? Yüzünü heryerde arıyor oldu gözlerim hem de bulamayacağını bile bile. Sen benim etrafımda ne ararsınki... Biliyor musun bi kaç kere sokakta yürürken senin gözlerine benzer gözler gördüm. İçimden kanlar aktı, kaç kere her kesin içinde gözlerim doldu ağladım ben. Ağlaya ağlaya rezil olacağım umrumda olmadı hiç... Oysa bir zamanlar bir damla göz yaşımı bile kimse görmesin diye dudaklarımı kanatana kadar ısırırdım. Ama şimdi tüm dünyaya bir kalpsizi sevdiğimi ve hem de deliler gibi sevdiğimi, o beni sevmese de bir an bile pişman olmadığımı haykırmaya hazırım bazen bu haykırışdan zor tutuyorum kendimi... İçimde o kadar söz var ki sana deyilesi ama hepsi içimde kaldı. Onları hayalimde defalarca sana dedim. Şimdi hayalde bile sana yaklaşamıyorum, dokunamıyorum... Çünkü senin her şeyin yalandı, her şeyin sahteydi. O sözlerin, o başımı döndüren kelimelerin... O gözlerin, hatta onlardan akan yaşlar bile yalandı... Çok ucuz tuttun "seni seviyorum" sözünü, "aşkım" sözünü... Değersizleştirdin, basitleştirdin, hiç ettin... Her önüne gelene denmez bu sözler benim dünyamda ve ben onları sadece ve sadece sana söyledim bir başkasına da söyleyemem artık... Hasretine nasıl mı dayandım? Ne hasreti, canım? Hasret kollarını açıp seni bekleyen ve seven sevgilin olunca oluyor. Benim gibi karşılıksız severken hasret olmuyor artık dert oluyor ve ben o derdi çekmeye ve dayanmaya mecburum. Bu dertle yaşamaya alıştım bile. Ama sende suç yok. Ortada suç varsa, o da benim. Bu kadar güvenmemiliydim aslında sana, bu kadar bağlanmamalıydım, bir gün beni gerçekten seveceğine bu kadar aptalcasına inanmamalıydım, yalanlarına bile bile göz yummamalıydım. Bi de hala seni seviyorum diyorsun ya bana... Lütfen, artık bırak bu oyunları ve daha fazla kirletme bu kutsal kelimeleri yalancı dilinle, daha fazla acıtma canımı. Bırak da hayalimdeki gönül fatihimle, serdarımla başbaşa kalayım, çünkü o benim tek cihanım ve sende onun izi bile yok...