Pazar yalnızlığımın dostuydu şu yalnız kahve fincanı… Ve rahatlamak istediğim şu dakikalarda önümde duran kişisel gelişim dergisi. Penceremdeki meraklı rüzgârsa yazdığım satırları okumak istercesine çırpınıyordu. Güneşse nazlıydı bugün.
Masamın üstünde duran karmaşık fotoğraflara gözüm gitti bir an bilgisayarda hafif bir müzik çalarken. Derin bir iç çektim geçmiş günlere. Ne günler geçirmişim kimlerle, nerede, neler yapmışım. Bazı maceralarımdan gözü yaşlı, yorgun dönmüşüm, bazılarındansa sıcak bir gülümseme ve zaferle dönmüşüm… Ve gün geçtikçe büyümüşüm… Bunu fark ettim bu pazar…
Sonra ileriyi düşünerek bir iç daha çektim. Bundan bilmem kaç zaman sonra nerede olacak, nelere iç çekeceğim? Veya kaç tane daha maceradan gözü yaşlı yahut zaferle döneceğim? Bunuda düşündüm bu pazar yalnız kahve fincanımdan son yudumumu alırken…
Yalnızlık olgun insan işidir derler. Olgunluk, büyümek demekse ve ben büyümekte olan bir yalnızsam olgunlaşıyorum demektir. Nice güzel Pazar günlerinde olgunlaşmak hayaliyle! Bunu diledim bu pazar…