KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 4801 Okunma
- 13 Yorum
- 0 Beğeni
ANNE SEVGİSİNİN GÜCÜ
ANNE SEVGİSİNİN GÜCÜ
Aşağıdaki satırları ağlayarak yazdım. Duanın Gücüne, Allah’ın varlığı ve birliğine inanırız. Her zamanki gibi her gün; Yüce Yaradanımıza şükranımızı bildiririz. Hamd ederiz.
Çocukluğumdan bugüne kadar dokuz kez Kur’an-ı Kerim’i hatim etmiş biriyim. Babam, Arapça’yı Türkçe’ye çevirir. Orucumuzu sağlımız el verdikçe tutarız. Diğer gerekenleri yapıp-yapmadığımıza da Allah ve melekleri şahittir.
Kızım, Yoğun Bakım’da 16 gün şuursuzca yattı. Her an "Pik" olma durumu vardı. Akciğeri patlamıştı. Beyninde ödem oluşmuştu. Omuriliği kaymıştı. Sol yanı korkunçtu... Yaşam-Destek Ünitesine bağlı olarak yaşatıldı. Fişi üç kez çektiler... Kalbi durdu, solunumu kesildi. Üç kez geri taktılar.
15. Gün tekrar girebilmek için: "Bir daha gireyim, sesimi duyarsa, elimi his ederse yaşar o. Lütfen" dedim; Yoğun Bakım Ünitesi Ana Bilim Dalı Başkanı Sayın Profesörümüze. Babacan, sıcak sesiyle: "Siz, güçlü ve metin birisiniz. Anne Sevgisinin Gücüne ben de inanırım lakin; şunu açıkça söyleyeyim... Bu durumdaki hastalarımızın çoğunu, kaybetmekteyiz. Kızınızda pnömeni de oluştu üstelik" dedi.
Çok dua etmiştim. Sabahlara kadar ağlıyordum. 16. Gün içeri girdim. Yoğun Bakımda başka yere taşımışlardı. Etrafına kimse yaklaştırılmıyordu. İkinci Dezenfektan işlemim tamamlandıktan sonra yanına yaklaştım ve: "Canım kızım... Yavrucuğum..." dedim. İçerisi buz gibi, üzerinde incecik bir beyaz örtü... O zamana kadar dokundurmuyorlardı!.. Umud yitince, izin verilmişti... Ellerimi çarşafın altına sokup, elini kavradım. Kızımın elleri buz gibiydi. Isıtırmış gibi tuttum. His etmesini istiyordum. Tekrar ve yavaşça, anlaması için de tek tek: "Ben geldim kızım. Yanındayım. Seni çok seviyorum yavrum, arkadaşım, canım evladım" derken; mucize gerçekleşti. Kızımın bağlı olduğu makineler ötmeye başladı!.. Yanımdaki Asistan Doktora baktım... Asistan Doktor, ağlıyordu! Ağlamıyordum. Sadece: "Yardım edin, kızım yaşayacak" dedim.
Yanından ayrılmak zorunda olduğum için; kenara çekildim diğer doktor ve hemşireler kızımın yanına koşup, daha rahat müdahale edebilsinler diye. Dışarı çıkıp erkek kardeşime müjdeyi verdim: "Cevap verdi, elime tepki gösterdi... Tutup, kalkmak ister gibiydi" dedim. Ağlamaya başladım, kardeşimin boynunda. Yukarı kata çıkıp, eşime: "Kızımız yaşayacak babası" dedim. "Çok şükür kurtuldu. Ben öleceğim ama" dedi.
"Kazanmak ve kaybetmenin ne demek olduğunu, yaşayanlar bilebilir" diyorum, Özlemce...
Gülizar Özlem (GÜRSES) SARAÇOĞLU
NOT: Her hakkı mahfuzdur. Saygılarımla...
YORUMLAR
İnanın ki bende şu an ağlıyorum.... Çok etkili bir yazı!... Yüreğinize sağlık!.... Allah sabırlar versin.... En derin sevgilerimle!....
yazılar için yorum yapmak olayı bir anlamda yazıları önce bütün halde, sonra cümle cümle ele alıp konu hakkında belirli şablonlar içerisinde düşünceleri sıralamak olabilir. Ya da bu işte mesafe kat etmiş insanlar için daha farklı bir entellektüel yol önerilebilir uygulanabilir. Fen bilimci olarak benim için yorum ise beynimle yüregim arasında oluşturdugum cümlelerden ibaret (ama asla bilimsel çalışmalrda böyle degil, tamamemn koyu bir bilimsel yöntem tutucusuyum).
Buraya kadarki yazılarımın bu yazı ile olan ilintisi ise "bu kadar baglılık, sevgi, acı, özlem, beklenti, umut ve dua yüklü bir yazı için yüregimin aglaması nedeni ile dogru durust cümle kuramadıgımdır. Bu tür acıları yureginde eritmiş biriyim çünkü dost. Allah yavrunuzu bağışlasın, yavrularımız bağışlasın. Onlara en az biz kadar yasama gücü ve başarısı versin... ... ... ... ....
Çocukluğumdan bugüne kadar dokuz kez Kur''an-ı Kerim''i hatim etmiş biriyim
Ana gibi yar olmaz...
ağlayarak okudum ALLAH kimseyi evlat acısıyla yüzleştirmesin...sevginin gücu inanmanın karşiliğini almişsınız umarım hayatınız hep mücizelerle dolu geçsin sağlıklı bir hayat dilerim size.....sevgile kalın
yağmursel tarafından 9/26/2007 9:12:16 PM zamanında düzenlenmiştir.
Değerli yorumlarınız ve duygu paylaşımlarınız hatta; dualarınız için sonsuz teşekkürlerimi kabul ediniz, lütfen.
Kızım Deniz; 7,5 saatlik omurilik ameliyatında, 6 titanium vida takılması sonucunda artık yürüyebiliyor. Tedavilerimiz hala devam etmekte. Herşeyi yeni baştan öğretmeye çalışıyoruz hala. Gelişmeler olumlu. Önemsediğiniz için ayrıca tekrar teşekkür ederim.
Sizleri üzmek, ağlatmak değildi niyetim. Sadece sevginin gücünü belirtmekti. En önemlisi de anne ve evlat arasındaki gizli bağın var olduğu iletişim zenginliğinin mucizesi!..
Saygılarımla...
Çok geçmiş olsun...Umarım geçmiştir bu zor ve üzücü durum.Sevindirici haberlerinizi bekliyorum.Dualarım sizinle.
EVET YAŞAYANLAR BİLİR VE BİRDE DEĞERİNİ SONSUZ VE KOŞULSUZ BİLSEK..
YİNE DUYGU YÜKLÜYDÜ..DOKUNAKLIYDI..
BAŞARILAR...
Yaşadıklarınız çok zor,yazınız çok güzel.Dilerim zamansız yitirilmesin sevilenler.Saygılar.
