gitmeLiyim yağmuR kokuLum . . .
Bu sefer bu son sefeRidir kaLbimin son olucak...son diyerek yazıyorum sana Bunu okuduğunda ben senden çokdan gidiyo olucam...Seni içimde Bitirerek yazmak istiyorum Neden böyle düşünüyorum sorma yoruldu bu yürek
Artık senden de sevginden de vazgeçmek istiyorum öyle özeldinki içimde hala öle diyemicem ..demek isdemiyorum ..çünkü inatçıyım bu sefer atıcam seni içimden ...
Ne yaptıysak birlikte bu yaşadığımıs neyse neyaşamaya çalıştıysak ...LAyıkıyla olsun isdedim ...ve Bırak onuruyla Bitsin...
Bütün mevsimlerde ..yanımdaydın sıcacık günlerde eve yetişmek için terledğimisde terimisi sildiğimisde oldu soğuktan titrerken ..Birbirimize sarılarak ..ısınmaya çalışdığımız zamnlarda oldu...ve böyle birbirimize ait oldumusu anlardık...
..Çekmemişdin elini hiçbizaman.aşkı yaşamaktı belki isdeğim ..yanlış kişiyi seçmiştim ama mutluydum..Ama okadar qercekdinki bende ..bi okadar yaLan ..qörememişim..
Seni deli gibi özledğim zamnlarda yanına gelmek için söyledğim beyaz yalanlarımın pekde önemi yokdu benim için aklım sende olurdu çünki...
İnanmasdın belki basit gelirdi sana ...Ben seni çok seviyorum dedğimde gerçekten seviyordum .Seni özledim dedğimde ise gerçekten özlüyordum
Artık okadar özlemişim ki senden ayRı kaldıqımda ..heryerde .kokunu aradığımda anladım
Sen hiç benim olmadın biliyorum belkide ondan anlatıyorum bunları ..
Artık savaş bitti
Sesimi duymucaksın beni görmiceksin tam isdedğin gibi sadce bişi istiyorum Yıllara yeticek kadar sarılmama izin ver kokunu yıllara yayacak kadar içime çekeyim sonra gidicem saten ..oLur mu??
Kendine iyi bak ! Yağmur kokuLum
HoşçakaL...
YORUMLAR
Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiç bir şeyimiz yok.
Yine de yüreğimden gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum,
seninle konuşuyorum.... Sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım,
sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım,
kelimelerim buruk, gülüşlerim titrek dudaklarımda...
Ne kadar uğraştıysamda engel olamadım gurursuz
ama umutlu hasretine... Bu gece gönlümü hoş tutmak istiyorum,
imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor... Bir çocuk gibi
isteklerimi bastıramıyorum... Çalmayan telefonuma elim gidiyor,
sana halen bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum... Bende olan seni,
hiç kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin
nasıl olduğunu, gülüp gülmediğini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum...
İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı...
Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım
anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum...
Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben görmemeye
çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı...
Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksın
ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım
falıma... Gözlerimi gelişlere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş
itiraf etti sonunda... Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil...
Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı,
kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini,
sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi,
dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de
hiç niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum...
Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi
ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş
gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi
bana...
Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, ay'da,
gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi...
Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda degilsin ki?
Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana...
Gittin! Belki de hiç gelmemiştin ben, geldiğini sandım... Ayak uyduramadım
yorgunluğuna... Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım...
Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın;
dokunuşlarında kendini bulan... Ama! En çok da imkânsızın oldum...İnanamadığın, Yenemediğin,
üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da
sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum...
Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan
bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak
isterken
belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum?
Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim?
Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan
ama bir ömür gibi gelen aşk... Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini,
öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların
sonunda olması acıtıyor içimi... Suskunluğun en büyük silahındı,
suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak hiç sevilmemiş olmak...
Söylesene unutulmak kime yakışıyor?
Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak
sende daha güzel duruyor... Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum.
benim kırgınlığım aşk'a... Sen üstüne alındın...
Şimdiyse bana düşen sana atfen birkaç kırık dökük mektup yazmak ve hazırım dediğimde çekip gitmek...Kafamdaki sorular mı? Ben çoktan vazgectim onlardan,sordukça batmaktan yoruldum...
Yarın sabah uyanır uyanmaz elimde valizim kalbimde buruk sevdam bir kez daha bu şehri terketmiş olucam. Bilemezsin kaç kez bu şehri ve seni terkettiğimi..Ama bu son olsun sevdiceğim işte bu son...
senin gittiğin gibi bende gidiyorum,,,
yanıma seni almadan!!!
kendine birde benim icin iyi bak
hoşçakal sevgiili.......