KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 634 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
ELVEDÂ
“ Bıktım ! bıktım, bu hayattan, ölmek istiyorum. Yaşamak için kendime bir neden bulamıyorum. Bir dalım yok, tutanağım yok. Yaşamak istemiyorum artık. Hayattan nefret ediyorum. Senin yüzünden. Hayatı zehir ettin bana ! “
Çatının kenarında, çıplak ayakları, perişan bir vaziyette, saçı başı karmakarışık, gözlerinde anlamsız bakışlarla, bir zamanlar içini titreten adama bile bakmadan, aşağıya bakıyordu.
“ Yapma Sevgi ! Sakın kıyma kendine. Haklısın. Hem de çok haklısın. Fakat önce beni bir dinle. Benim gibi bir adam için değmez hayattan vazgeçmeye.. Lütfen ! “
“ Çok dinledim seni ! Her dinleyişimde, “ Her şey düzelecek, değişeceğim. “ Diyordun. Fakat değişmedin. Seni, çok sevmiştim. Seni, her şeyden, herkesten korumak istedim. Siper ettim kendimi seni korumak için. “
“ Haklısın diyorum Sevgi. Ben zayıftım. Zayıflığımı kapatmak için seni dövdüm, hakaret ettim. Sana değer vermiyormuş gibi davrandım. Vazgeçemiyordum bu huylarımdan. Pişmanım Sevgi. Lütfen ! Kıyma kendine. “
“ Bunların hepsini biliyordum. O yüzden de, sana karşılık verdim mi? Sadece ağlamaya yetti gücüm. Her tokadında, gururumu ayaklar altına alıyordun. Morlaşmış vücudumu gizliyordum herkesten. Morluklar geçiyordu fakat yüreğimdeki yaralar geçmiyordu. Sızım sızım sızlıyordu kalbim. Her defasında, affediyordum seni. Düzelecek diyordum, düzelmeyeceğini bile bile. Kendime soruyordum. Bu adam, benim sevdiğim adam mı ? Diye. Evet sendin. Hem sevdiğim adam, hem de beni üzen adam….”
“ Seni seven adam yine Sevgi. Hem de tahmin edemeyeceğin kadar çok seven adam. Her başarısızlığımda, her hayal kırıklığımda, senden çıkarttım hıncımı. Tek sen vardın yanımda. Tek sen affediyordun beni. Tek sen seviyordun beni, kendinden bile fazla. Sana yetti be gücüm Sevgi. Affetmeyeceksen affetme. Sana yüzüm yok artık. Sadece, oradan bu tarafa gelmeni istiyorum. Benim gibi bir adamın yüzünden, hayatından vazgeçme. İstersen, çekilirim hayatından ömür boyunca. Yeter ki oradan çekil. Değer mi ? Hayat, bu kadar ucuz mu ? “
Girdiği bunalımdan, sıyrılır gibiydi sanki. Gözleri anlamlı bakmaya başlamıştı. Yavaşça, geri geri geldi. Son bir kez, yukarıdan aşağılara baktı.
“ Hoşça kal Murat, çok haklısın. Seni affetsem, yine aynı şeyleri yapacaksın. Hayatımdan, sessizce çıkıp gitmeni istiyorum artık. Seni sevmek, bana çok bedeller ödetti. Elveda ! “
“ Elveda Sevgi. Seni gerçekten çok sevdim. Bunu sakın unutma. “
“ Elveda ! “
Başı dimdik, az önceki halinden çok farklı bir edayla yürüdü gitti.
YORUMLAR
Sevgi öyle seviyorum demekle olmuyor. Biraz da sevdiğini göstermeli, sevdiği için en az onun kadar çaba sarf etmek gerekiyor.
Yoksa kuru kuru sevgi bir birlikteliği yürütmeye yetmiyor. Her zaman veren kişi yoruluyor. Gün gelip çıkmaza girince, işte böyle vahim sonuçlarla karşılaşabiliyor.
Aslında hayat bizim hayatımız, hiç kimse için değmez, diyebilsek. Her şey çözümlenmiş olacak ama, malesef onu diyememiyoruz işte. Hayat sevdiğimizin ekseni üzerinde dönüyor sanki...
Sevgili arkadaşım, her zamanki gibi harika bir yazı okudum sayfandan.
Kutluyorum... sevgilerimle...
Güzel öykü. Aslında her gün kaç tanesi yaşanıyor böyle.
Kaleme alınış da etkileyici.
Tebrikler.
Kadına, çocuğa, ya da bir başkasına vurmak , kesinlikle güçsüzlüğün, acizliğin sonucudur. İnsan aynı zamanda kendisine olan saygısını ve güvenini de yitirmiş olur bu tür adî bir davranışla.
Önemli bir konu işlenmiş öyküde..
İki tip insan intihar edermiş: Çok güçlü ve zayıf insanlar. Elbette Tanrı'nın verdiği canı almak hiç bir kulun hakkı değildir. İnsanın kendisinin bile.
Ben yazınızda ki intihar girişimini gerçeği görmeyi sağlayan araç olarak değerlendiriyorum. Birbirini seven iki insan. Birinin zayıflığı ve sürekli alması. Diğerinin vermesi, verdikçe heybesinin boşalması. Ve bitmesi.
Ama düğüm noktası final:“ Elveda Sevgi. Seni gerçekten çok sevdim. Bunu sakın unutma. “
Artık şunu öğrenmemiz gerekiyor:" Seni Seviyorum" demekle iş bitmiyor. Seni seviyorum'un yükleyeceği sorumlulukları taşıyamayacaksak. Gereklerini yerine getiremeyeceksek. Söylemememiz lazım.
" Seni gerçekten çok sevdim. Bunu sakın unutma. “ Unutmaması için ne yaptığımız önemli.Çok sevdiğini bırakın Sevdiğini anlamamız için ne yapıldığı önemli.
Lafla peynir gemisi yürümüyor...
Kutluyorum. Saygılar.
Çok güzel birkonu işlemişsiniz.Başarısız olan zayıf karakterli bazı erkekler,
hırsını eşlerinden çıkarıp,kendilerini ispat ettiklerini zannediyorlar.Başarılı
bir yazı,tebrikler,sevgilerimle.
GÜNÜMÜZDE BÖYLE OLAYLARA HER ZAMAN RASTLANMAKTA.AMA BÖYLE YOLLAR ÇÖZÜM DEĞİL...
YAŞAMDAN KESİTLER SUNMUŞSUNUZ...KUTLARIM...SEVGİLERİMLE...
