SEYR-İ ALEM

• 25 Şubat 2010 Perşembe 23:07:52

Uzun zamandır her şeye uzaktan bakıyorum;kapatmışım gözlerimi,sessizliğimi dinler olmuşum uğultuların gürültüsünde.Her şeyi daha sessiz karşılar olmuş,ruhsuzluğu mesken tutmuşum,kendimden habersiz’..En son ne zaman şaşırmışım bi’ hadiseye? Buna verilebilecek cevabı hatırlamıyorum bile.

“Sürpriz” kelimesi sözlüğümden sürüleli epey mevsim geçti üzerinden.Yirmili yaşlardaki bedene 30 yaşında bir ruhu gizlemeyi öğreneli,hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlamışım meğer.

Tüm kalmalarımın üzerinden geçmişim,duraklarımı değiştirmişim,seçimlerimi de öyle..Sol adımım yorgun sağ yanım hırçın,yazar olmuşum her bi’ şeyi minik minik hikayelere.

Hayal kurmak için gözümü kapatmışım,açtığımda;karanlık bir kış gecesinde,Tanrı’nın “21”numaralı kapıyı “aralık” bıraktığını görmüşüm.Her şeyin saniyelerle nasıl değiştiğine şahit olmuş,zamanın yelkovanını akrebini geri sarmak istemişim de becerememişim.

-İşte ilk yenilgimi o zaman almışım meğer ben..Ama sonunda öğrenmişim yaşları içeri doğru akıtmayı ve kapatmayı aralık kalan kapıları.Üzerine birkaç kapıyı da ben sürmüşüm sesi soluğu gelmesin bir daha diye.

Ne zaman vicdanımı unutsam,mesken tutmuşum içimdeki kuyuları,taş atsan sesini bile duyamayacağın kadar derin boşluklarımı.Senin için zaman zaman dursa da Dünya,asil asil salınıyor,adil davranıyor kendince.

Gök yerin dibine girmiş,adaletinden duyduğu utancından olsa gerek.Barındırıyor her türlü pisliği içinde,çivisini kaybedeli yıllar olmuş.Giyilen beden beden büyük elbiseler,maskeler ya da her neyse işte ucuz cümlelerle aciz ruhlarını gizler zanneden,alacalı bulacalı aptallar kumpanyasına dönmüş dünya.

Şimdilerde iki şey kurcalar oldu aklımı onca işim gücüm arasında;karakterler ve aşklar..Karaktersiz aşklara aldanır olmuş çoğumuz.Aşksız karakterler de yok değil hani..Biri olmadan diğerinin anlamı yok bugünlerde benim için.
Makyajıyla kokuşmuş ruhunu saklamaya çalışanları görmekten yoruldum..