Ne güzeldir dünyaya gülen gözlerle bakabilmek ve insanlara sevgiyle yaklaşabilmek.

Herkes sevgi dolu olamaz. Bilseler bir tebessümle yapabileceklerini, bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyı, bir tebessümle nasıl göreceklerini, sıkıntılarla dolu bir insana sevgiyle dünyaları verebileceklerini ve ölümcül bir hastayı sevgiyle hayata döndüreceklerini, gülen gözlerin buzları nasıl erittiğini, kalpleri nasıl birleştirdiğini bilseler, eminim onlarda sevgi dolu olmak isterler.

Sevgi serüvendir, bazen ne getirir, ne götürür belli olmaz. Bir gün ağlar, bir gün gülersin. En umutsuz anında yaşlar süzülürken yanaklarından, birden donuverir hatırladığında…

Her şey bitti dediğin anda, bir ışık, bir belirti, bir haber gelir ummadığın anda. Işığın olur, karanlıkları delersin. Sevincin olur, bedenine sığamazsın, kalbin duracak gibi olur. Ya da katılırken kahkahalarla, yüzünde açan gülleri göstermek istediğin; belki yanı başında, belki çook uzaklarda, ama bir yürek atışı kadar yakındır sana.

Kasvetli bir sabaha merhaba dediğinde, sevgiyle gülen gözlerini görür gibi olursun sevdiğinin. Ya da düz yolda tökezlediğinde, ellerini avuçlarında hissedersin.

Çoğu zaman yalnızsındır kalabalıklarda, sahte olan gülücüklere, sahte gülücüklerle karşılık verirsin.

Sevgi evrenseldir, kimse en değerli mücevher gibi en saklı yerlerde saklayamaz. Onun yeri bir annenin kalbindedir; çocuğuna verebilmek için… Onun yeri bir bahçıvanın ellerindedir; sevgi tohumları saçabilmek için… Sevdalının yüreğindedir sevgi; sevgilisine sunmak için.

Evet, sevgi her yerdedir. Yeter ki sen sevgiyi yaşamak iste. Bulmak kolay, zor olansa onu elinde tutabilmekte… Ayrıca sevgiyi göstermek gerekiyor. Hani bazen manasızdır yaşamak; “Ot gibiyim” der dalar gidersin. Bir film şeridi gibi geçerken yaşadıkların, bir iki kareye takılır gözlerin. O kareden sevgi akar damarlarına. Birden canlanır, dirilir, güçlenirsin… Dört elle sarılırsın sonra hayata. Meydan okursun, kafa tutarsın hayata. Dünyayı sırtlayıp gidesin gelir. Kucak açarsın kolların dünyayı sarar. Bir gülümsersin yüreğinin tarlasında; papatyalar, gelincikler açar, mevsim ilkbahar olur.

Almadan veren, çağırmadan gelen, vedasız giden, aniden karşına çıkandır SEVGİ. Hayat o kadar kısa ki, sevgiyi göstermek beklemeye gelmez. Yarın çok geç olabilir. Sevgi ertelenmez. Elindekinin kaybetmeden kıymetini bilmelisin. Gülmek varken surat asmak niye? Güldürmek varken ağlatmak niye? Güzel sözler söylemek varken kalp kırmak niye?

Şimdi, doğru diyorsan koş sevdiğinin yanına! Önce ona gülen gözlerle sımsıcak bir gülümse ve ‘SENİ SEVİYORUM ‘deyiver içinden gelen en sıcak sesinle…