yani yeni bir bağlantı oluyor sonra tüm içtenliğiyle kayboluyor.sıcak bir öğleden sonrası şehirde geziyorum.aradığım o dileksiz yollarda sonu nereye varacak diye düşündüğüm şairlerin uzaklara dalıp seyrettiği kıyılar benide alıp gidiyor serezat rüzgarına.
elleri boş dönüyor.
tarümar edilmiş görkemli bir aray çıkıyor karşıma.ben o sarayın içine giriyorum.saray şimdi eski güzelliğiyle göz dolduruyor.düş mü diyorum.sraya hayran bakıyorum.
saray ben miyim.saray mı benim içimde.
anlamadan şehrin ışıklarıda sönüyor.
şehir karanlıkta.
uyuyor.
içimde sessiz uyanıklar senfonisi devam ediyor bu kez.


şehrin hamalları beni taşıyor.
sülüs bir tıkanıklık ve ebruli karışıklık yanımda beliriyor.
hani durmadan saate baktığım o dingin anılar yumağı.
akşam bana anlatıyor olan biteni.
anlıyorum seni o arkaik günlerde sessiz köşene oturtmuş bilge benim

dilekler geçiyor turna katarı gibi.
çok sevdiğim melodiyi çalarak.
şehir uyanıyor.

FARUK TABAK