Hayat ve Umut
Umut seni görmeyeli uzun zaman oldu.
Birkaç yaşam önceydi hatırladığım kadarıyla sen ellerimden tutmayı çok severdin.Çok fazla zamanımı almadı senin adresini bulmam.İklimlerin son durağı, numara özgürlük ,Ulu bir dağın güneş görmeyen yamacında tek katlı bir gece kondu .
Aniden yer almıştı oradalarda ;esintiler arasında konan o evcik bir gecede yapılmıştı.Bir gecede yıkılmıştı.
Umut beni terk ettiğinden beri aşka inat yaşadığım kol düğmelerimle mutluyum.Cesurum ve hiç yanlız da değilim .Yanlız kalabalıklar arasında dolaşıyorum şiir şiir. Ama kimse bana Umut un verdiği o yaşama sevincini aşılamadı. Bir anlık heyecanımı Umut dolu yaşadım ve hiç pişman değilim.
Umut belki seni üzdüm ,belkide seni anlamadım ,yargıladım ,sana sorular soramadım Ürktüm koktuğum cevapları almaktan.Ancak ben buyum işte. Bukadarım .Ederim bu...
Bir Umut yazıyorum şimdi sana ...
Umudunu kaybetme diye...
Umutla Kal...
Sevgili Hayat...