- 2508 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
Hayat Sen Ne Çabuk Harcadın Beni
Hayat Sen Ne Çabuk Harcadın Beni…
İbrahim mahalleden arkadaşımdı. Çocukluk arkadaşım. Benden bir yaş küçüktü. Biz İncedayı mahallesinde, o da Kefevi mahallesinde oturuyordu. İkimizde Gazi ilkokulunda okuyorduk.
1980 yazında dayım, sahilde bir aile kampını kiralamıştı. Ben de okulu yeni bitirmiş, İstanbul’da üniversite sınavına girdikten sonra, Sinop’a geri dönmüştüm. O zamanlar sadece büyük şehirlerde girilebiliyordu sınava. Sinop’ta nerede?...
Ben de dayımın yanında, kampta çalışmaya başladım. İbrahim ve birkaç arkadaşımızla birlikte bar, kafe, çay ocağı ve büfeyi çalıştırıyorduk. Dayım radarda çalıştığı için, ancak işten arta kalan zamanlarda kampa geliyor, işle ilgileniyordu. O olmadığı zamanlarda işletmenin alışverişini yapıyor, siparişlerini temin ediyor, hesaplarıyla da ben ilgileniyordum.
Kampa gelen tatilcilere hizmet ediyor, bu esnada birçok kişiyle de tanışma imkanı buluyorduk. Akşamları da fırsat bulursak eğer, çalışan personelle birlikte saz, gitar çalıp eğleniyorduk. Yaz dönemi böylece geçip gitti.
İbrahim’in gece gündüz ağzından düşürmediği, benim de çok sevdiğim bir şarkı bir şarkı vardı o dönemde:
" Gençliği gönlümde bitmez sanırdım.
Hayat ben hep seni böyle tanırdım.
Çaresi olsaydı, ömür alırdım.
Hayat sen ne çabuk harcadın beni. "
Sonra ben askeri okula gittim. Yollarımız ayrıldı. 1982 yılı yazında okulu bitirip Sinop’a geldiğimde, şu an İzmit’te oturan kız kardeşim acı haberi verdi;
"İbrahim artık yok!.."
…
Şok olmuş, neye uğradığımı şaşırmıştım. Ne olmuş, nasıl olmuş, ne zaman… olur mu öyle şey derken işin aslını öğrenmiştim.
Babası yıllar önce denizde kaybolan İbrahim’in annesi o gece köyde imiş. İbrahim de evde yalnızmış. Gece karnı ağrımış, sancıları tutmuş. Ne olduğunu anlayamamış tabii. Tuğla ısıtıp koymuş, basit bir karın ağrısı zannetmiş ve geceyi ağrılarla geçirmiş. Sabah annesi köyden gelip hastaneye götürmüşse de...Olanlar olmuş zaten. Ağrılar apandisit yüzündenmiş. Maalesef kana karışmış ve zehirlemiş. Ameliyata almışlarsa da, çoktan iş işten geçmiş, kurtaramamışlar arkadaşımı.
Böyle basit bir sebepten aramızdan ayrılmıştı İbrahim. Hem de bu çağda, böyle basit bir operasyon yüzünden…
İşte o günden beri, ne zaman o şarkıyı dinlesem İbrahim gelir aklıma ...
ve hep o şarkıyı söylerim.
"Hayat sen ne çabuk harcadın beni..."
Günay ÖZDEMİR / merSİNop
YORUMLAR
O olayı hatırlar gibiyim Günay bey. Şinop küçük bir yer olduğu için biliyorsunuz her şey anında duyulur. Biz henüz lise ikidyedik ve okulda apandisit yüzünden bir delikanlının öldüğü haberi çok çabuk yayılmıştı ve hiç tanımasak da hepimiz çok üzülmüştük.
Biliyor musunuz o zamandanb saonra çok şey değişmedi. Hâlâ apandisit amaliyatından ölen gençlerimiz var yalnız Sinop'ta değil ülkemin her köşesinde.
Yüreğimi acıttı dizeleriniz. İbrahim'e rahmet diliyorum. Saygılar yüreğinize
sevgili arkadaşım ilk önce allahtan rahmet dilerim arkadaşına, yattığı mekan cennet olsun. içine doğmuş sanki hayat sen ne çabuk harcadın beni.. derler ya insanın kaderi kendi elinde diye, işte arkadaşının da öyle olmuş. iş bilmezlikten ve en büyük düşmanımız olan boş vermişlikten. tıp tan şaşılmamasını artık yavaş yavaş öğreniyoruz ama çok ta canları yitiriyoruz ve keşkeler artık olmasın diyoruz, çok çok güzel bir anlatım ve dosta vefa örneği. seven duyarlı yüreğine sağlık, sevgi ve saygılar sunarım.