Güzel bir aile idiler,kültürlü,sevgi dolu,insan ilişkileri güzel,arkadaş canlısı ,dostları çok ve ikide erkek evlat,çocuklar birbirinden yakışıklı,efendi aileye düşkün,güzeldi aile yapıları.Ortak noktaları çok,birbirlerine sevgileri çok,her şey yolundaydı.Güzel anneleri
çocuklarını aşırı sever onlarla paylaşamıyacağı hiç bir durumu olmazdı.İki erkek çocuk
hiçte kolay büyümemişti.Okullarını üzmeden tamamlamışlar ,küçük halen üniversite de okuyor.Başarılı çocuklardı.Gözleri çok güzel bir anneleri vardı,yeşil yeşil bakan,çocuklarıda anneden almıştı güzel gözleri evet ,ailenin her ferdinin yürekleri kadar gözleride dikkat
çekecek güzellikteydi.Her kes tarafından çok sevilirler ve ben de bu aileyi çok severim.
Hem yakın dostum hemde baba tarafından akrabam olurlar.Ne güzel di herşey ne güzel ,
yaşam sevgisinin bir anda alt üst olması kimin aklına gelirdi ki..Büyük oğlu ilk göz ağrısı
yurt dışında çalışmaya karar verdi ,kısa bir müddet kalıp dönecekti işide iyi idi.Çok sık da olmasa gider gelirim diye düşünüyordu.Anne ve babası gitmesini çok istememişlerdi ama
o istiyordu.Müzikle uğraşıyordu.Ve artık kendi kararlarını verecek yaştaydı.Netice de gitti.Bir kere geldi gitti,sonra annesini misafir etmek istedi,yanına çağırdı ,dönmesine artık aylar kalmıştı,seviniyordu hepsi,özlemlerle bekliyorlardı bu dönüşü.Annesi bir ay kaldı oğlunun yanın da ,onu gezdirdi ağırladı sevindi geldi annesi diye hayatın bir ay gibi kısa bir zamanını da olsa birlikte paylaştılar.Güzel bir anne oğul ilişkileri vardı,Her şeyi paylaşırlardı yakındı düşünceleri ve ruh ları birbirine arkadaş gibi idiler çocuklar anneleri ile.Hasılı güzel di hayat...Anne öyle gurur duyardı ki oğulları ile çünkü onu hiç bir konu da
üzmemişlerdi.Annelerinin gözünün içine bakarlardı.Anneleri de onların.Anne oğlunun yanın da geçen kısa günleri tamamlayıp döndü.Birlikte yılbaşını geçirmişler ,hasret gidermişler gezmişler ,dertleşmişler beraber hayatın kısa bir kesimi ni yaşamışlardı.Mutlu oldu anne zaten az kaldı diyordu dönmesine az kaldı.Aradan üç ay geçti her zaman internetten görüşüyorlardı,sabırları tükeniyordu artık özlemler artıyordu.Babanın oğlunu görmemesi
seneyi geçmişti.Kardeşide öyle.Ve o facia yaşandı.İşten çıkmış arkadaşı ile evlerine dönerken ansızın çıkan bir kamyonun altına girmişti kullandığı araba .Anında ölüm onu
ayırdı aldı bütün sevdiklerinden ,anlatmak bile korkunç üzüntü kelimesinin yetmediği bir durum.O yakışıklı o mükemmel o güzel genç adam yok artık.Ailenin çekdiği acının tarifini
bilmiyorum yorum yapamıyorum ,biz hepimiz onu kaybetmenin şokunu atamadık üstümüzden,bu çok büyük bir acı,dayanılaması çok zor çok çok...Sonra uzaklardan gelen
daha öncesi özlemle gelmesi beklenen bir sevgili evladın cansız bedeni. ama acı ötesi bir dönüş oldu.Anne nasıl yaşıyor şimdi baba ne hissediyor şimdi ya kardeş ne yapsın...
Acıların doruğu düştü yüreklerine ,yandılar yandılar ..26 yaşında bir evlat yitirdiler.Allah
böyle istedi,ne kadar ağlasalar,isyan etseler,çaresi yok ki bu gidişin.Dönüşü yok ki yolun..
Allah onlara sabır versin yanan bu ateşi bir nebze hafifletsin bu acı geçmez buna dayanma
gücü versin ,Herkes çok üzüldü ama anne yüreği kimsenin ki ile kıyaslanamaz,yandı anne yandı ve sanırım hep yanacak.Allah onu korusun öbür çocuğuna ve eşine bağışlasın..
Çok sevdiğim bu aile bu acıya layık değildi..Ama ne diyebiliriz...