Aşkım...Yine sensiz geçen bir günün bitimindeyim.Kalemim ve ben yaşatıyoruz hasretine inat sevdamızı...Öylesine bir özlem varki yüreğimde hiçbir kuvvet koparamaz aşkını benliğimden.
Aşkım...Biliyorum,haklısın,kızgınsın hala belkide.Affet cahil gönlümün yaptığı derbederlikleri.Affet seni deli gibi seven şu yaramaz benliği...Ben aşkınla varoldum.Aşkınla kayboldum.Ondandır yokoluşlarım apansız.Ondandır yaptığım sersemlikler.Sen yinede affet beni.Affetki gönlüm huzur bulsun.Affetki bu kadın kendinde karşına çıkacak gücü bulsun.
Aşkım söylüyorum işte.Çok seviyorum bende.Hem nasıl bilsen.Hiç kıyamazsın sende.Nasıl mahsunum bilsen.Dayanamazsın küsüp gitmelere.Uzatma ne olur.Üzme seven bu kalbi.Büyüklük göster.Ufkumda güneşim belirsin.
Aşkım...Bekliycem.Gelememki kollarına.Ama sabırla bekliycem.Gönlünün affedip (geldim gülüm,tut elimden)dediğin günü Rabbimden tüm kalbimle diliycem...