Güzeldi....Uzun siyah saçları,iri zeytin karası gözleri vardı.Boyu posu yerli yerindeydi.Ne zaman bir sokaktan geçse ve görseniz dönüp bakmamak mümkün değildi.
Uzun zamandır tanırım O’nu.Geçenlerde karşılaştık yine.Denize nazır bir çay bahçesinde oturduk.Yıllar pek birşey götürmemişti güzelliğinden.Önce dostlardan lafladık biraz.Kadınca inceden dedikodular yaptık.Her ne kadar karşı olsak ta sözüm ona çekiştirmeden yapamadık işte...
Neler sığdırmıştı yıllara.Sordum karşı koyamadığım bir merakla.Kadın olmak zor deyip başladı anlatmaya...
Neler anlattığı önemli değil.Hep aynı sorunlar.Onca yıl okuduktan sonra işhayatına atılmıştır kadın.Kalabalık bir işyerinde çalışmaktadır.Bir yandan evi eşi bir yandan işini en iyi şekilde yapma çabasındadır.Nedense hedef olur her zaman.Güzel ya kadınya.Ya birilerinin sayesinde terfi almıştır.Ya da yüz vermediği için kedinin uzanamadığı ciğer mundar misali karalar çalınmıştır.Her zaman despot olmalı kadın çalışıyorsa.İş arkadaşı ile bir öğlen yemeği yiyemez hemen fısıltı gazetesinin manşetinde son baskı olur.
Kadın olmak zor.Neden düşünmezler bilemem.Herkesin annesi kadın ve her kadın anne...
Arkadaşım onca yılı bir kenara itmiş pes etmiş.En verimli çağında iş hayatını bitirmiş.
Kızdım direnmemesine pes etmesine.Bu kadar kolay olmamalı bence.İnanamadım hala olmasına böyle şeylerin.
Düşündüm!Kadın nüfusunun erkek nüfusuna oranla daha çok olduğu bir ülkede neden milletvekili kadın bu kadar az diye...Evet balık baştan kokarmış meğer...