KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1167 Okunma
- 7 Yorum
- 1 Beğeni
AYRILIK
Dışarıda gün çekilince evleri karanlıklar basar .Burada sevdiceğim gün karanlıklar içinde…
Gördüm elbet korkunç karanlığı, yorgunluğunu ve yitik sevdanı. Yalnızlığı odama bırakıp gittiğin gün. Limon kolonyalarıyla ovdum şakaklarımı .Sensizdim ve hırçındım .Saçlarımın perçemi titriyordu.Bileklerim yeni bir jiletle kana bulanmıştı…
Hani cama vuran yağmurlara karışırdı ya anılar. Ve duvarlarda yazılar söz ederdi kavgadan.Ve açtığımız her kitap sayfasında hüzün sarısı dağ çiçekleri vardı. İlk önce gözlerimizde duyuldu yağmurlu fırtınalar. İzmir boğucu günlere duruyordu.Ve içimizde bir damar usulcakanıyordu…
YORUMLAR
Fikret bey,nazik sözlerinize çok teşekkür ediyorum. Sevgi ve saygılar efendim...
İnsan her daim zorluklarla mücadele durumuna düşebilir, bu hayatın gayesidir.Lakin, sevgi dagarcığını kullanan insan, önce yaradanın kendisine bahşettiği, hayatın anlamının, farkına varmalı..Toplum içerisinde yaşarken, dikkat etmemiz gereken olgular olması gerekmez mi? Acılar insanın en büyük eğitmeni ise ki, ben buna çok inanırım, olgunlaştırır insanı.Sevgiyi en güzel yaşamasına olanak sağlar da, insan neden? kendisini bundan mahrum etmek ister...Dilerim bir gün yazınıza konu olan jiletin yerini acının güzelliği alır da herkes gerçek sevginin boyutunu öğrenir...Sevgiyle ve dostça kalın..
elemm tarafından 2/15/2010 5:38:50 PM zamanında düzenlenmiştir.
