* ANILARDAN BİR DEMET *

• 14 Şubat 2010 Pazar 17:15:18

Deniz mavisi dalgalarıyla artık hiçbir işim kalmadı. Onlar, diledikleri gibi sahilin çakıllarını
okşayabilirler. Karşımda iki kayık arasında oturmuş iki yüz dudakları nasıl da gülümser gibi
Hâlâ benliğimde silinmemiş mutlu bir çiftin yüzüdür taşıdığım huzur.
Ben, anılardan kalan geçen yıllara karşın hâlâ yaralıyım. Hiçbir zaman unutulmayacak,
sıradan bir gölgeyim ben. Sana yaramı deşme demiştim. Yüreğim duygularıma bağlı değil,
çünkü dugularım yok, yüereğim hasta, gecelerden kalan zifri bir karanlığım.
Yine anlamayacaksın! Görmezden geldiğin, duymak istemediğin,senden geriye kalan
bir avuç kül savruluvermiş rüzgâra, ne bir koku ne de bir anı kalmış ardından.
Sevmek güzel bir duygu. Ama ölmek bir daha hiç sevmemektir. Sevgi yoksa o baharın,
o çiçeğin o yaşamın ne anlamı var, ölüsün. Ölüler ne ağlar ne de sever.Çığlıklarımı mavi
denizler gizledi hep. Tüm şiirlerimi öykülerimi ona yazdım, şairliğim ona borçlu.
Kim bilir hangi martı kanatında hangi günbatımı kızıllığnda ödünç acılarım saklıdır.
Bir deniz dalgası karaya vurursa eğer, bilki o zaman köpükler senden aldıklarını bana verirler. Seninle bu sahiller üzerine ne düşler kurduk, iki kişilik. Oysa çok yalnızdım
tek başına. Sonra sensiz olan bu dünyadan kaçtım. Bir suçlu gibi kaçtım ki belki dayanılmaz
acılardan kurtulurum sanmıştım. Oysa hiç birisi olmadı. Şimdi, denizi de o günbatımını da
görmek istemiyorum artık. Oysa seninle en büyük tutkuydu, denizi sevmek.
Sevdiğim ve baştan çıkartılıcıktan o yosun kokusundan en küçük bir kırıntı bile kalmamış.
Yüreğimdeki dargınlığı görebiliyor musun? Mehtap bulutuna saklanmış, geceler sancılı
bir hastalık gibi indi bu kentin üstüne. Lanet olsun...Sokaklarda Leyla’sını arayan
bir Mecnun’um. Acıların, vefasız aşkların tuzuyla onarmışım içimin kanayan yarasını.
Bu gece sarhoş olmak istiyorum, burnumun ucunu görmeyecek kadar sarhoş.
Tabii ki bu sarhoşluğum aşktan olmalı.
Bir ömür birbirimize söz vermiştik
Sevenler sevenleri unutmaz demiştik
Bir masal oldu yazgımız,şimdi bir roman
Bir kuştu yuvadan ansızın uçup giden
Belki zamanla silinir dudaklarımdaki bu nağmeler.
Belki de anımsanmaz olur hiç unutulmayacak olan sevdalar.

Nuri Dağdele
Özdere/İzmir
14.2.2010
Saat17.14

Beğen