-HERHANGİ BİRİ-
- Puslu anıları cilaladı sesi kısılan zaman
Boşluğu sardı hayat sarsılırken acıyla
Harlandı ruh sözün kıyamında
Öykünen geçmişime aldırmadan
Hüzünleri sağalttım…
Düşen bir yaprak bile ondan habersiz düşmezken sence bu özel günde karşılaşmamız bir tesadüf müydü?
Şimdi karşımdaki gözler sevecenlikten uzak,boşlukta asılı kalan herhangi birine ait bakışlardı.
Oysa sanki bir yıl değil,bir asır geçmiş sensizliğin üzerinden.Tüm sokaklar çıkmaz olmuştu yağmurlu mevsimde.Çoğaldıkça sancılar,azaldı aşk!
Neydi,ne olmuştu farkında olmadan böyle savrulduk hazan rüzgarıyla bir tarafa.
Kendini irdeleyip, sorgulamak oldukça zor. Yalnızlığıma ve şiirler sığınıp uzaklaşıyordum kendimden.
Derin uçurumlar ve boşluklar çoğalıyordu gün be gün.
Eksilerek ve hüzünleri konuk ederek nafile sevgiyi unutmaya çalıştım.
Kimliğimi yitirme endişesiyle çıkış noktası aradım.
Yağmalanan bir yüreğin sancısını an be an yaşadım.
Med zamanı devasa dalgalar yuttu bir sevda masalını
Son çırpınışın uğultusu büyüdü
Ağzında köpüklerle kıyıya vurdu poseidon
Can havliyle göğün kanadını kırdı ikarus
Eros çığlığı karıştı poyraz ıslığına
Sustu aşk
Sustu tanrılar
Süpürüp atmaya çalıştığım anılar ruhumu acıtırken, geçmişi bir kalemde silip atmak istiyordum.
Düşüncelerim ve yüreğim zedelenmişti. Ruhum örselenmişti.Sonsuz acılar içinde çırpınıyordum.Bir toz olup yok olmak,silinmek istedim.Kendimi her türlü eğlenceden soyutlayıp karanlıklara gömüldüm.
Bunca acıyı neden hak etmiştim, çözemedim…
Kendime yabancılaşarak, ışıksız kalarak kaybolup gittim.
..
O gün oysa mutlu bir başlangıçla, soluk soluğa güzel bir anı paylaştık.
Doğum günü pastasına üflerken” Benim doğum günümü ilk kutlayan sensin” demiştin.
Bir ilk olmak beni oldukça mutlu etmişti. İlk olmak çok değerliydi benim için.
Ama senin için!....
Gururum, yalnızlığım ve ben,güzel bir üçlü oluşturduk.Mağrur ve asil kimliğimle yaralarımı iyileştirdim.Naifliğimi,kırılganlığımı fark edemedin.Fark edemedin sana verilen değeri!…
Tirşe bakışların artık bulanık.Çağıl çağıl sesin artık bir uğultudan ibaret
Ardımdaki acı günlere fiyakalı bir gülüş fırlatarak , ruhundaki boşluğunla baş başa bırakıyorum seni!
Şimdi sen bakışlarımı üşüten herhangi birisin!
YORUMLAR
med ve cezir arasında gidip gelen günlerden oluşur ömür.kimilerinde sevinç vardır, kimilerinde hüzün.
kader denilen de elbette, bunlardan başka bir şey değildir.
ama en zoru galiba, değer verilenin zamanla değersiz hale gelmesi, sıradanlaşması, günün birinde herhangi biri olmasıdır.
ömrünüzün geri kalanının hep sevinçli günlerinizden oluşması dileklerimle.tebrikler.