Sevgiliye Mektup

• 12 Şubat 2010 Cuma 12:55:47

şimdi seni çok daha iyi anlıyorum sevgili
sana yaşattığım tüm acıları
sensizliğe açtığım kapı aralarında yaşıyorum
sana dinlettiğim tüm ayrılık şarkılarını ezberliyorum
yeri geliyor ıslık çalarak eşlik ediyorum
bazıları çok dokunuyor ağlıyorum
senide iyi tanıdığımı biliyorum
neler dinleyip nelere üzüldüğünü tahmin edebiliyorum
diyordunya bana ‘’derdini anlatacak kimsen kalmayacak’’
sebebini şimdi çok daha iyi anlıyorum
dayanan en fazla on dakika sonra booş veer! Diyor
birdaha aynı kişiyle konuşasım gelmiyor
derdimi birtek beyaz sayfalara yazıyorum
birtek o katlanabiliyor
bazen kendime kızıyorum
kimi zaman sana haksızlık ettiğimi görüyorum
sitemler ediyorum
ayrılığımızdan sonra yaşadığın o karabasan geceleri
koynumda uyutuyorum
zaman diyordunya bana
benim dilimde konuşuyordunya son zamanlar
o gelmeyecek zamanı bekliyorum
kainat kıyameti beklerken
kıyameti her nefeste yaşıyorum
her şeye alışıyorum/yokluğunun dışında
her şeye dayanıyorum/sensizlik hariç
beklemiyorum artık seni, dönmeni
umut ediyorum
şu arka fonda çalan şarkıda ki gibi
anladım
sana neler yaşattığımı anlıyorum
anka kuşlarının gecelerime yağdırdığı anılarla gülümsüyorum
kimse inanmasada ben seni halen çok seviyorum
okusan bu mektubu çok kızacaksın bana
bende kendime çok kızıyorum aslında
hele birde sevgilin duysa
kan gövdeyi götürür değilmi
hani bana umursamazsın derdinya
halen aynıyım değişmedim
oldum olası değer taşıyanları umursamamışken
ölü bir bedenimi umursayacağım
kendime sapladığım hancer yarasından sonra
iki üç bıçak darbesinede katlanırım
gideceğim yer cehennem olsa ne yazar
her an yanmaktan farklımıdır
boş verr kimin umrunda!
benimki de işmi şimdi
boş boş konuşuyorum yine
dünden kalmayım özür dilerim sevgili
söz konusu sen olduktan sonra gerisi teferruattır
sözüm ona bu yazdığımın ne bir başlığı var
nede bir amacı var
öylesine
ilk oturduğumda doğum günün anısına
bir şeyler yazarım diye düşünmüştüm
bir şarkıda rüzgar buralara attı
kusuruma bakma
sen zaten hiç kusuruma bakmadın ama neyse
uzun lafın kıssası
ümid ederek beklediğin yirmili yaşlara gelmiş bulunmaktasın
zaten bunu çok iyi bir şekilde anlayabiliyorumda
şuan anlayamama sırası sende malüm yaş yirmi
gülü güle kullan
üzerine çok yakışmış
çok merak ettiğim sevdanın sebebinide buldum
bir çift kara bakışmış
sen beni anlamıyorsun dediğin ilk gün
ben yirmi yaşındaydım
ve ben sana sormuştum neden beni seviyorsun
sevdanın sebebi ne?
cevabın doğruymuş
bana gösterdiğin ilgi alaka demiştin
o günden bu güne düşünmüştüm aslında
ya biri benden çok ilgilenirse
ya benden daha çok sevgisini hissettiren olursa
bak gördünmü sevgili
şimdi o hayatı yaşıyorsun
yaşına veriyorum anlamamanı
küçümseme değil yaptığım sevgili kızma yine
kıyaslama yapıyorum
beni yadırgadığın o zamanı yaşadığını gösteriyorum
çok benzetiyorum ya seni kendime
o yüzden ümit ediyorum
belki yirmi-bir-iki-üç-dört...
belki diyorum
bir dahaki doğum gününü sabırsızlıkla bekliyorum
ve tekrar sessizliğin kapı aralarına sığınıyorum....