Bitanem,

Gittin…

Ve ardından öyle baka kaldığım o an …Kimsesiz kalan ben… Sokak ortasında bırakılmış ve ne yapacağını bilemeyen bir küçük çocuk gibi “Ne yaparım ben sensiz”diye iç geçirdiğim o an…Aklımdan bir türlü çıkaramayacağım bir tiyatro sahnesini andıran, o geçmek bilmez saniyeler…Gidişin, ardına dönüp bakmadan çekip gidişin…Bir kasırga gibi, ortalığı kasıp kavurup hiçbir şey olmamış gibi gitmen….Sanki yüreğimi toza dumana katan, ardın sıra darmadağın eden sen değilmişsin gibi beni terk edişin…

VE…

Havada asılı kalan şu üç kelime…
Sen, ben, biz?

Bir hoşcakalı bile çok gördüğün ben, şimdi seni anlatıyorum sana belki de kendime…Öyle çok şey var ki aslında sana anlatmak istediğim…Senden öncesini anlatarak başlamak istiyordum ama senden önce ben yaşamış mıydım acaba?Bilmiyorum bitanem cevaplayamadım bir türlü bu soruyu…Sanırım, beni en çok ilgilendiren anlar, seninle yaşadıklarım ve bir de seninle fakat bir türlü yaşayamadığım,mutsuz olduğumu düşündüğüm,sana küskün geçirdiğim zamanlar…Hani bir güneş gibi hayatıma doğduğun zamanlar bitanem. Ne çok kızıyorum şimdi kendime.Sen bana bir nefes kadar yakınken sensiz kaldığım günlere…

Ellerin….
Ellerinin sıcaklığı artık ellerimde değil bitanem, yüreğimde.

Kokun…
Büyüsüne kendimi hemen kaptırdığım, o müthiş kokun… İnan her an,sanki içime çekiyorum.

Gözlerin…
Ya o güzel ela gözlerin, bakarken insanın içinde kaybolma isteği uyandıran, etkileyen, insanın içini eriten, ciğerini delen gözlerin. Sanki her an bana bakıyorlar, bitanem…

Yüreğim…
Zavallı yüreğim… Aslında bitanem, onca yaptıklarından sonra sen bu satırları okurken inanamayacaksın ne okuduklarına ne de seni bu kadar çok seven bir yüreğin hâlâ senin için yanmasına…

Yoksun……
Fakat bitanem şimdi sen yoksun ve beni hiç düşünmüyorsun belki de… Sanırım, senin için ben yokum artık bitanem. Biliyorum ama kalbim anlamıyor, dinlemiyor ve hâlâ senin için çarpmaya devam ediyor. Seni bilmem ama ben senin için atmaya devam eden bir kalp taşıyorum her ne kadar taşımak istemesem de!

Dönsen…….
Bilmem ki bitanem bir gün bana döner misin? Beni yine deliler gibi sever misin? Sana bu kelimeyi duymak istemediğimi söylemiş olsam da bana yine ‘Gülüm’ der misin?( Herkes tarafından bilinir ki gülün ömrü kısacıktır. Fakat aşkların ömrü uzun olmalı! Her ne kadar hiçbir zaman istenilen gibi olmasa da! )

Unutma…..
Lütfen bitanem unutma!Senin sesine, nefesine,sıcaklığına,sevgine muhtaç biri var bu şehirde…Bu şehirde beni sensiz, seni bensiz bırakma bitanem.

Seninle bir gün diliyorum Tanrı’dan. Koskoca bir gün sadece sen ve ben. Hayali bile heyecanlandırıyor insanı. Böyle bir günü benimle paylaşır mısın bitanem?
Sen olmasan da şu an yanımda ve kalbinden beni söküp attığını söylesen de hatta başka denizlere yelken açtığını haykırsan da sen benim canımsın bitanem… İstediği zaman insan canını söküp atabilse keşke…

Yine de… Her şeye rağmen…Canımsın.Bitanemsin…

Yüreğim , sen hep benim olarak kalacaksın!!!



BETÜL
12.06.2009 / 17:50