YORUMLAR
Sevdaya dair ne varsa içimde , söndürdüm bütün ateşleri ; kora döndü yüreğim. Sönünce anladım ki ; koca bir yanardağ gibi lâvlarım sönmüş. Son kez sordum kalbime ; bitti mi sahiden ? Sustu. Öylece kaldı.
Ben konuştum onun yerine ; bitmemiş, bitseydi konuşurdu rahatça, anlatmaya en kötüsünden başlardı. Demek ki bitmemiş yara, daha kabuk bağlamadı.
Ütopya düşlere sakladın kendini. Polyannacılık oynuyorsun ; sahte gülüşler saçıyorsun etrafa. Bilmezler ; kalp çarpıntısı içinde olduğunu, tedavisi uzun sürer , bir nebze olsun hafifletir zaman reçetesine başvurduğunda ama asla tam olarak kapanmaz yaran.
Yıllar geçse de izi kalacak dedim kalbime. sustu yine. Ve sonra kısık bir sesle ; yüreğimin sevdası bende gizlenmiş, gözlerim âmâ, dilim lâl olmuş.
Aşk-ı zamana sürgünüm...
Şeklinde yazılmış olsaydı eğer, daha mı doğru olurdu acaba ?