KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Günbegün Notlarım 9
......................................
Acılarımızın çeşitleri öyle çok ki...
Öyle fazla ki sancılarımız, dayandıklarımız, sabrettiklerimiz, boşverdiklerimiz, görmezden geldiklerimiz yığınca var...
******
Aşk acısından başlasam... Herkesin bir hatırası ister istemez aklına gelir. Aşk ki, kendisi gözyaşı. Aşk ki karşılık bulmadı mı, en acımasız kurşun. Aşk ki, hakkettiğini almadı mı, kalbe layık görülen ferman. Aşk ki, susuz ve aç bırakıldığı zaman, ölüme biraz daha yakın giden canla. Kanla inim inim ağlayan yürek susmaz, dert başından gitmedi mi...
*****
Bir baltaya sap ol(a)mama acısı. Bu sancı damara dokunur. Üzülmek her andır. Kendini eksik hissetmeler gün geçtikçe artan bir z-illettir. Adım atmak, olanaksızlaşır. Kabul edilmeme, becermeme, elde etmeme, yerine getirmeme hisleri ağır basar bu acıda. Bu acı, çaresiz kalmanın tanımıdır kesinlikle...
******
Yitirme acısı... Bu annemiz, bu babamız, bu yakınlarımız, bu sevdiklerimiz, bu bir can dostumuz, bu biz olabiliriz. Kaybetmek kötüdür. Teselliler boşuna dalgalanır o mevsimlerde. O iklimlerde tüm renkler gri tonda. Bulutlar siyah, yer anlamsız; dünyası ise çekilmezdir. Zordur bize yakın olanı yitirmek. Kaybetmek gülüşlerini. Bir daha cemalini görmemek, bir daha sesini duymamak, bir daha onunla yürümemek yolları, bir daha tokalaşmamak elleriyle, bir yere oturup karşılıklı çay içmemek koyar adama. Adamı sersem eder, birinden ayrılmak, birinden uzak kalmak...
******
Acılardan, sancılardan uzak durmak için de, azami bir özen göstermemiz gerekiyor. Her an acılara ve sancılara karşı uyanık, hazırlıklı olursak; hasarı az gediklerle kapatabiliriz...
.........................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
8 Şubat 2010,,,15.44
Mardin
YORUMLAR
ne kadar hazırlıklı olabiliriz ki? hazırlık yapabilmemiz için olasılıklar hayalleri kurmamız gerekir. kim hayallerinde kendi canını yakabilir? kim kendine kıyabilir?
saygılar....
yo işte şimdi yanıldın
kimister acı çeksin kim isterki bir dilediği olmasın gönlünden neler geçerde hiç birine ulaşamazsın
öyle çaresiz kalırsın ki içinden çıkamazsın işte kader
işte alın yazısı rabbim nasıl isterse kulu öyle yaşar
güzel düşünüş güzel yazım saygılarımla
öyle güzel anlatmışsınki can dostum hayatı bu hayatı çok iyi tanımaktır galiba ... enfes bir sofra sunmuşsun yine bana yazılarında şiirlerin kadar güzel... hayatı ve acılarımızı öyle güzel anlatmışsınki... aşkı bulur insan ama hep teredüt içindedir kaybedince anlar kaybetme korkusu yokmu.... birilerini kaybetmek o en acısıdır hayata bilirsin ama kaybedecegini en zoru neder bilir misin şair can en çok ona muhtaç oldugun anda kaybetmektir..... sevdigini kaybetmek en zorudur adama koyar ama çünkü ona her saniye muhtaçsındır ....o senin yaşam kaynağındır aslında...
çok güzel yazmışsın nedesem boş ...
ama kendimce birşeyler yazdım....
YÜZÜNDEN GÜLÜÇÜK KALBİNDEN SEVGİ EKSİK OLMASIN....
acılarda sancılar da yaşamın vaz geçilmezi sanırım
insan oğlu acıyı seviyor seviyorki defalarca aşık oluyor haksızmıyım
anne baba kaybı ona da hayatın el verdiği sürece alışıyor
bir baltaya sap olamama düşüncesi ve işe yarayamamak da insanın kendi elinde her insan eğer ki istesin her işi yapabilir
insan oğlu hırslıdır becerikli ve akıllıdır üstün bir ırktır ve metiyeler düzülmüştür ona rabbi tarafından
sözün özü acıyı seviyoruz tıpkı isotu sevdiğimiz gibi
saygımla can dostum yüreği kocaman dostum
Acılardan, sancılardan uzak durmak için de, azami bir özen göstermemiz gerekiyor. Her an acılara ve sancılara karşı uyanık, hazırlıklı olursak; hasarı az gediklerle kapatabiliriz...
acılar ve sancılar gereklidir diye düşünüyorum
iyiye kötü gibi
güzele çirkin gibi....
değil mi ki hoşa gidenler alışkanlık yaratır
o zaman
nefes aldığımı nereden bileceğim olmazlarsa...
tebrikler
