umudlanıyorum

• 8 Şubat 2010 Pazartesi 14:34:53

Sessizlik ölümü çagrıştırmakta,işin içinde tutunamamakta var tabi.belki kavgacı kişilikligin ruhumda tünemesi bu yüzden.korkunç bir yanlızlıgın içindeyim.belki tüm emekçi mahallelerinden arayıp özüme taşıdıgım benim çocuklugumun ıslaklıgıdır.kimbilir belki tüm dünya şehirlerine sevdalılıgım bu yüzden.
Zoraki tutkulara boyun egmek boşuna.aşk varsa vardır.aranır ,arzulanır.belki söylenemez korkulur.niçinlere yanıt vermekten.
erkenden yansamda çogu kez yapacak işim olmaz.dinlemek istemez ruhum kapitalizmin finans haberlerini.uludag kayak merkezinde kimler borsayı takip eder.benim için anlamı olmaz.
lakin yaşam artık kapitlizmin cenderesinde .[çogul halk kitleleri ise biadet hanelerde olmalı mutlak ] onlar anlamaz ülkenin elektirik şebekesinin özelleştirmesinden..sabit telefonlardan alınan sabit ücretide önemsememeliler. Kader,
İsimsiz tutkular neyse öyle motiflensede usum.ben işçi olguyum bunu unutmamalıyım.kavgalarımı içimde saklamalıyım.bir türk general ’’ kaçarak özgür olunmaz’’ diyor.çok dogru bir söz gibi geliyor bana.
halbuki kaçmak zorunlu oluyor çogu kez.bakışlardan ,yanılgıların izdüşümünden .heleki aşkından ulaşılamıyanın.bana sorsalar aşk nedir diye ulaşılamamaktır derim.tutunabildiginizmi yüregine aşk konum degiştiriveriyor sanki.adeta muminleşiyor gibi.
Artık ötesi neyse o oluyor.elleriniz eskiyor.saçlarınız dökülüyor.miskinleşiyorsunuz.bir ruhunuz çocuk kalıyor.onunla ısınıyor.gözleriniz.
Resim alaca karanlıkta kalıyor. Demir yollarında makinestler .belki Eskişehir garında belki Diyarbakır. Neyse öyle yanaşıyor.tahta kaılı baglardaki evin içine.
Erkence uyanıyor umud.biliyor çünkü kuşlarda erken kalkar .her ölüm erken olur ,yürekte.
Yagmur yagıyor şimdi alanyada,işsiz erkekler kahve köşelerinde,dul kadınlar kendi yalnızlıklarında biliyorum.
Halbuki böylemi olmalıydı.bir avuç azınlık görkeminde keyfin çogullar çamurlu kavgasında yaşamın.bu böyle olmamalıydı.
Artık bunları düşünmenin anlamı olmuyor.
Nasılki kavuşamamanın anlatılamaması gibi.kahveringi topraklaşıyor gece.
Ellerim niçin ulaşamıyor bilmiyorun,
müzik niye yirirdi natalarını
ilkelce sevişmek istiyor ruhum kendimle.yapamıyorum
arayışlarından zamanın kurtulamıyorum.
eskiyen bedenimle işçi şarkıları dinliyor kulaklarım. İşçi esvapları üzerimi örtüyor , umudlanıyorum.