B/Ölüyorum

• 19 Ağustos 2007 Pazar 16:17:38

bölünüyorum...

uzun zaman geçmişti üzerinden bölünmeyeli.. hatta çok uzun zaman olmuştu, şimdi sağ kolum acıyor bölünmenin şiddetiyle, acizliğiyle, kapanmışlığıyla... bölünüyorum ve biliyorum...

Yalanların var bana gözlerim değdiğinde bile dokunurken bile yabancılaştığın yalanına kendini gizlediğin ve benim gizlendiğim ara sokak parçaları..

Kadın dedi aslında adama "gitmeliyim" adam sessiz adam gizli yalan "kal gitme" ... Karanlıkların ışıklara sevişme özlemiyle tutmuştu belki de elinden belki de ilk öpüşün ateşiydi o aydınlanan duvarlar... Işık gitgide aydınlatırken, yalan bulutlarıyla üzerine çöküyordu belki de sevginin her gitme deyişlerinde ... Evrim geçiriyordu sevgi kadının bünyesinde... her bölünmesinde biraz daha acı biraz daha kan ve biraz daha kurban aşka... Güçlüydü sokak lambaları sarhoş kaldırımları aydınlatırken, köşe başları virane yıkık binalar depremler geçirdi her sevişinde...

Keskin bi virajdı adam, fren balataları gevşemiş kadın korkusuzca girdi gözünü kapattı ve devam etti... Son sürat girerken viraja ölümüne gözünü kararttı... Ya viraj??? Belki de sadece tabelaların yalan yansımasıydı kadının gözlerinde... Işıklar kesildi.. yol yok...

Parça parça geçiyorum işte... ilk kelimem gibi bölünüyorum... Deli divane gecelere sürprizler hazırlarken bir davetiye çıkarıyorum yalana... Yalan gördüğüm ayrılığa... Acaba sadece sana mı boyandı elim yüzüm... acaba sadece sana mı yazdım bölüm bölüm... Sen var varmıydın ki bu zamana dek bundan sonramda olasın... Olmamalısın...

Sıkıştırdın beni bi kadına... canımı yaka yaka gözüme baka baka... Birşey var gizemli heyecan verici .. aradığını bulma sakın yalanın sokak lambalarında adına bekçilerin sevgi dediği... Birşey var garanti yerinde garanti senin... Benim garımın otobüsleri doldu boşyer yok... Yalan mı? Bi süreliğine yolculuk boyunca bagaj da gidebilir....

Üstüme düştün çığ gibi... Kurtarılmayı bekleyen belki bana aç belki bana sandığın koca yalana...

Korkak sevişmeleri hiç sevmedim sevgili korkak sevişme sonralarını da... Korkunun ecele faydası olmadı şimdiye dek... Ecel gördün beni korkak gün sandığın geceyle.. Gecenin yalan dokunuşlarıyla...

Fazla zamanım kalmadı adam... Nasıl ayrılacağız diye düşünmeyeceğim... Bölünmelerin yabancısı olmadım yalancısı hiç.... Gözümü kapatıp geldim belki de içine girdim... Bölünmelerim acı olur benim içinde kalırsam sende acırsın... Kıyamam...

Az zamanım kaldı gitmem gerek... Gizli olur bölünüşlerim çok kanlı geçer gecelerim... Bakamazsın dokunamazsın... Rüzgarlar gelip geçerken hayatından aklına gelir belki ... Bi rüzgar vardı bölündü geçti üstümden... Gelmesi sakin oldu gelişinin devamı bazı acı bazı yumuşak bazı sert...

Gidişi mi?

Bölündü... Sıkıştırdığın yerde...

( Fazla sıkma sıkıştırma zamanı... Zaten az kaldı yaşanacaklar bırak da ben yine gözlerimi kapayayım yine güleyim sancılı geçecek bölünmenin yalanına boyayım kendimi...)

Bir tel kopacak ömrümden, korkusunu bildiğim yalandan, üzerime değen rüzgardan... ve yine kapatıp kitlicem penceresi olmayan duvarlara...

Acele
etme
Kaç
zaman
Hemen
kal