Dürüstlük ne kadar güzel bir fazilettir.
Bence insana değer katan en güzel vasıflardandır.Dürüst olmak ama nereye kadar?
Etrafımızda kendine bile dürüst olamayan onca kişi varken...
Bence yalanı yalancılığı huy haline getirmiş kişiler aslında gerçeklerden korkan aciz
kişilerdir...
Haaa... unutmadan bi de pembe yalanlar yani zararsız olan yalanlar vardır.
Mesela bir aile eğer o gerçekten zarar görecekse pembe bazen beyaz yalanlar söylenmeli.
Bu zaruret taşır.
A ma bilirmisiniz DÜRÜST insanlar nedense hep yalnız insanlardır.
Çünkü gerçeği bütün çıplaklığıyla söylerler DÜRÜSTTÜRLER YAA...
Arkadaşı sorar: Saçım güzel olmuş mu
Dürüst olan der ki:Hayır olmamış... yakışmamış...
Halbuki çok yakışmış demeliydi. O zaman arkadaşının gözüne girecekti dürüst olan kişi...
Ama o zaman Dürüst olamazdı ki...
Dürüst kişiye göre o saç arkadaşına yakışmamıştı ki...
Niye sevdiği arkadaşı o saçla gülünç duruma düşsün. misal işte...
Çok dürüstlük bu yalan dünyaya yalanlarla örülü hayata yakışmıyor sanki...
Bu hayattaki bazı insanlar o kadar entrika çevirmeye yalan dolana alışmışlar ki...
Sen dürüstte olsan sana şüpheyle yaklaşabilirler...
Yani dürüstler hep azınlıkta...
Ama her zaman dürüst olmak herşeye rağmen dürüst kalabilmek güzel...
Yalan dolan bir hayat nereye kadar sürebilir...Gerçek gerçektir her daim...
Acı da olsa acıtsa da...
Onun içinde herkes dürüst olmalı ödün vermemeli dürüstlüğünden...
İçimizdeki bir yerdeki çocuğu hep korumalıyız. O çocuk gibi hayata dürüstçe o çerçeveden bakmalıyız.
ÇÜNKÜ DOĞRU OLMAK DÜRÜST OLMAK HAYATA KARŞI KAZANILMIŞ ZAFERDİR.