Bağrımın bunak çehresine ucuz sigaralarını söndüren o denli zalim düşünceler var ki…

Çok azı davetli; pek çoğu davetsiz düşünceler.

Sonu daima hüsran ile biten bu acınası şölende daha şık görünebilmek için kulaklarına taktıkları küpeler ciddi bir simya başarısızlığı; ayağıma takılsalar tekmelemekten bile haz duymayacağım hurdalar.
İnce dudaklarının arasına kıstırdığı tütünden yükselen dumanla gözlerini yarıya indirmiş; portakal sıkacağının içine ehemmiyetli yerleştirip kanını çıkarttığı insancıkların sayısını hesaplamaya çalışan aşağılık bir komutan edası ile; aklımı ne kadar kaçırdığımın sağlamasını soluklarını tutarak yapmaya çalışan mahalle kenarı düşünceleri.

Yine de zarar gördüğümün bilincinde olunması; varlığımın yok oluşa sürükleniş hikayesinin herhangi bir panoromada gösteriliyor olması gerçekten sevi/mutluluk verici.

‘ Sahip oldukları için şükretmek erdemli bir insanın vazgeçilmez ve kaçınılmaz tutumudur’ ya.

Bugünlerde, dinginliğin etrafımı saran erki; yeni tanrım. Yine de Sisyphos’un sonuçsuz kaderini bir şemsiye gibi başının üzerinde taşıyan bir yirmibirinci yüzyıl insanı için; huzurun – portatif olsun olmasın- her çeşit nesne tarafından tecavüze uğraması kaçınılmazdır.

‘ Huzurun iniltileri ile geceniz üzerine yapay güneşler icat etmenin tam fikridir!’
Ve üstinsandan herhangi bir tanesi en iyi buluşunu yapmadan evvel kaç ahmak fikre sahipti, kim bilir.

- Her labirentin bir çıkış kapısı olduğunu hangi asalak söyledi?

Hayat labirentinin bir çıkış kapısı olduğuna inanmıyorum; ve inanmayacağım da; ruh çağırma tahtası vasıtası ile güzelim dünyamıza davet ettiğim bir ölünün ruhu bana gelip de ölüm hakkındaki yegane hakikati bildirmedikçe.

Ne demek mi istiyorum?

Bir kez daha yapmamaya ant içtiğin hataları –özellikle bu ulu yemininden sonra- kaç bin kez daha yaptığını saymak ister miydin?
Utanç verici olurdu zanlarındayım, bunu şimdi yapma.

Haylaz veletler kovanınıza bir çakıl taşı fırlatıp da o muhteşem dizgesinizde başarısız bir devrim yarattığında; siz, iğnesini hemen göstermeyecek ermiş; budist bir arı olun. Sûkunetinizi koruyup yavaşça süzülün tatlı balın mide bulandırıcı yapışkanlığından ve devinimine hiç aramayan o dış dünyaya açılın; küfür niteliğindeki düşüncelerinizin hedefini kendiniz yapmaktan vazgeçin.

Uslu bir arı olmak için çaba gösterdiğim günlerin, herhangi bir ilk günündeyim.

Ve emsalsiz bu düşünceler yüzünden; iğnemi – kelimenin tam anlamıyla- içimde hissediyorum.