Aşk-ı Bade

• 6 Şubat 2010 Cumartesi 22:40:58

Sevgi değişik ve çeşitli bir duygu, olgu vs. Sevgi hem her şey, hem hiçbir şey. Sevgi acıdır, sevgi tatlıdır, tuzlu, ekşi, mayhoş… Bir kralın ziyafet sofrası gibidir mesela. Masanın etrafında çeşit çeşit yüzler, üzerinde hiç bilinmedik, görülmedik yiyecekler, içecekler. Bazen sevgiyi o masadakilerin gözlerinde ararız, -bilmediğimiz şey kralın sofrasında dalkavuk eksik olmaz.- Belki bu uğurda kraldan çok kralcılara aldanırız, canımız yanar. Kafamızı hizmet eden uşağa çevirdiğimizde anlarız ki asıl sevgi odur. Bazen de durum tam tersi olur. Şefkat bakan gözlere aldanırız, hâlbuki yanımızda duran sert suretlilerdedir sevginin özü. “Parayla imanın kimde olduğu belli olmaz” diyen, hiç tanımadığım sevgili atam, ne olurdu biraz sevgiden de anlasan?

Sevgi çok çeşitlidir. Yaşanılanı ve yaşatılanı da öyle. Hiç bir parmak izinin bir olmadığı gibi... Bazen sevgi elimizi yakabilir, canımızı acıtabilir. Ölmek ya da yitip gitmek, meziyeti olamaz bir sevginin. Batan hayal kırıklarını sabırla ve şefkatle temizleyip bünyeden, pansuman yapamıyorsa anne sevecenliğinde insan. O zaman yitip gitmeli bence utancından! Sevgiyi uzak sanırız ama o yanıbaşımızdadır. Belki de tam burnumuzun dibinde. Tanrım bizler ne kadar da körüz… Nefesimizin içinde barındırdığımızı göremeyecek kadar! Oysa hep ıslak gözle dolaşanlar bizler değil miyiz dilimiz de -Sevgi yok-, -sevgi yalan- vesairelerden tekerlemelerle.

Bazılarımız sevgisi uğruna ölebilir, cesurluktur bu! Ama aslolan ölebilmek değil sanki? O acıya katlanabilmek. Biliyorum sadistçe belki ama o yaktıkça elimizi, onu daha sıkı kavrayabilmek. Şu dar kalıp cümlelere sığacak kadar da küçük değildir sevgi. Herkes sığdırdığını zanneder, duygularını ifade edebildiğini. Şair sadece kendini avutur süslü kelimeleriyle. Sevgisini cümlelere sığdırabilecek kadar tanrılaşmadı henüz hiç bir şair. Onlar sadece sığdırdıklarını var sayıyorlar, insanların gözlerini boyayarak süslü kelimelerle.

Ve sen, sevgili sevgilim…
Acına ağlamaktan gözlerim akana kadar,
Ruhumun elleri yitip gidene kadar,
Ömrümdesin, benimlesin…