- 1128 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Keşke geri dönmeseydi
Hep güzel tatlı neşeli bir kadın oldu.İlk aşkından ayrılmış ve onu hiç unutmamıştı.Sarışın Brijit Bardot gibi dolgun dudaklı ,mütenasip vücutlu ,çok asorti giyinen mesela mor ayakkabı mor şemsiye mor eşarp diyelim hepsi uygun olmalıydı aksesuarları dahıl her z aman bakımlı ve şık üstelikte dikkat çekici bir hatundu.İlk aşkını hiç unutmamıştı.yıllar geçmişti üstünden ama onun yarası hep kanamıştı.Yine flört etmiş ilgi duymuş ve evlenmişti.Kocası onu çok sevmişti.Üç çocukları oldu.Mesut mutlu yaşıyorlardı.Zaman onlara güzel günler hazırlamıştı.Her şey yolun da gidiyordu.Çocuklarını yardımcılarına bırakıp,gezerler ,dans ederler ,birbirlerini tamamlar görünürlerdi.Ara ara gençliğini anlatır ayrılık acısı tazelenirdi yüreğinde.Acaba derdi nerelerde ,unutamadığım , neler yapıyor öyle hatırına gelirdi zaman zaman.Telaşlydı hayatı kolay değildi üç çocuk ,ve onların işleri.Dolduruyordu dünyasını ,aslında pek de düşümmeğe vakti yoktu.Ama eski aşkı hep tazeliğini korudu.Ağlardı , kavuşamadığı sevgisine çok ağlardı.Dertleştiğimiz zamanlar yapma derdim, bak artık senin üç tane sevgilin var çoçuklarını düşün.O da sessiz kalır gülümserdi.Elimde olsa unutmak derdi.
Hiç akla gelmez bir şey oldu ...Her şey yolunda giderken bir sabah gazeteleri okurken gözü bir ölüm ilanına takıldı..Orta yaşı bulmuş kalbi hızlı hızlı atıyordu.Aşkım dediği genç adamın babasını ölüm ilanıydı bu.Onların evlenmesine mani olan baba artık yoktu.Aşkı evlenmiş bir alman hanımla ve Almanya da yaşıyordu.Ölüm için oğlu ile gelmişti
babasının cenazesine.Ve hala aile aynı evda yaşıyordu.Hemen düşünmeden hemde hiç düşünmeden telefona sarılıp aşkına baş sağlığı veriyor.Karşı tarafta zaten eski kör aşık
şaşırıyor ne yapacağını ve görüşmeliyiz diyor hemde hiç zaman geçirmeden görmeliyim seni diyor.Yılların silemediği aşk yeniden alevleniyor ,Bir kaç görüşme mektuplaşmaya dönüyor.Ama yetmiyor ikiside eşlerinden ayrılmaya karar veriyor .ve ayrılıyor lar..Adam Almanyadan dönüyor , hanım evini ve üç çocuğunu bırakıyor .Apar topar nikah masasına oturuyorlar .Ev tutuyorlar .. ne yazıkki ne o eski aşk kalmış ne de o eski aşıklar.Ne o şiirli sözler kalmış ne de eski sevdalar.Hiç birini birbirlerin de bulamıyorlar bir daha.
Bir yılın sonun da hırpalanmış bir gönülle bu evliliğe nokta koyuyorlar.Yolları ayırıyorlar.
O ilk yaşanan çocukluk gençlik şiirsel aşk bitiyor bir kalemde ve geriye unutulması gereken hatıralar kalıyor.İncinen yüreklerde..Anlatılan aşk nereden nereye geliyor.
Şimdi bu anıyı paylaşırken ben sizlerle şunu yazmak istiyorum .Yaşanan her güzel şey yaşandığı yerde kalmalı, çünkü herşey değişir aynı kalmaz.Hatıralara saygılarla
YORUMLAR
evet bir zaman en yeğ tutulan şeyler
zaman ve değişimler yaşanınca eskiyi bulmak
olası olmayacaktır. ve bence belli bir dönemden
sonra eskiyi aramakta hatadır.heleki evlilikler yapılmış
çoluk çocuga karışılmış...
güzel paylaşımdı. tebrikler.