KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1342 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
YORUMLARDAN YORULMAK
İşimiz, gücümüz yada birşeyler ters gidince elimizi şakağımıza koyar düşünürüz. Az önce bende öyle yapanlardanım. Kendimi masaya yatırıp neştersiz, acımasızca yargıladım.
"Uzun yolculuklar, sık molalar gerektirir" dedim ve suçu hayat şöförünün üzerine attım. Peki beraat edebildim mi ..? Elbette kocaman bir hayır!..Her mola bir çay içimi kadardır ve nasıl ne şekilde içtiğin önemlidir...
Yazılan onca şiirlere "yorum okuyucunundur" denir, ne yazanın ruh hali bilinir ne de okuyucunun...Bazen kırmamak adına, bazen de yazanın ruh hali, ruh halimize o anlık yakındır. Anlatılanla anlayan arasındaki bağ ya sevgiden geçer yada geri dönüşümü düşünülür hep...Sevgi paylaşmaktır emektir elbette ancak sevgi sorumlulukta gerektirir diyenlerdenim...Bazen "dostlarımıza neden yanlışımı ikaz etmedin diye sorgularız, sitem ederiz" hatta başımıza ne geldiyse karşımızdakinin üstüne düşünmeksizin suçu atar onu zan altında bırakır, kendimizi hafifletiriz ve bir sonraki yanlışa doğru koşar adımlarla gideriz...
Okul hayatımı liseyi bitirmekle sonuçlandırdım. O yıllarda üniversite iki aşamalı sınavdı ve bendeniz ilkinden iyi bir puan almama rağmen ikinci sınava kazanırım endişesiyle girmemiştim. Nedeni babamı üzmek, gerekçem iş hayatına atılmaktı. Oysa en büyük isteği tahsilimdi, okuyup kariyer sahibi olmamdı. Tek çocuk olduğumdan çok baskılı büyümüştüm o yüzden bir an önce iş hayatına atılıp özgürlüğümü kurtarmak istedim bu arada da aklımca babama ceza vermiştim, hatta babamın üzülmesine de çok sevinmiştim...
Bazen babamı suçlarken "eğer o denli baskı yapmasaydı şimdilerde elimde diplomam vardı" diyebilsem de seçimi ben yapmıştım ve o seçim benim hayatıma mâl olmuştu. Bazen ise keşke asıl baskıyı okumamda gösterseydi hatta şiddetinde bile dediğim oldu...Onunla aramdaki bağda sevgi yokmuydu..? Elbette çok büyük sevgi vardı ama iletişim ve algılama adına yapılan yanlışlar diğer yanlışları beraberinde getirdi...
Şimdi tüm bunları niye anlattım sevgi sorumluluksa sevdiklerimizi kırmak gerekiyorsa kırmalıyız. Sevgi emekse ihtiyaç halinde sunmalıyız. Hayatı yorumlarken bizde o hayatın içersindeyiz ki kendimizi asla es geçemeyiz...
Bir kitap okuduğumuzda anlatılandan aldığımız mesajı iyi düşünmeliyiz diyenlerdenim, duygu sömürüsüyle, gurur arasında kalmaksızın...Ve insanları irdelerken, ahkam kesmeden kendimizi de boy aynasında görerek düşünerek yaşamalıyız diyenlerdenim...
Bazen kendimize de başkasına da yorum yapmak yorar,yada vakit ayırmak zor gelir oysa hayat bize sunulan en ciddi yorumdur, doğru algılamalara ihtiyaç vardır ki yanlışlar azalsın hem bu beyin jimnastliği ile gelişi güzel yaşamamış olur yaşayanları da uyarmış oluruz...
Yorulmayı hatalarımızdan kaynaklanan sebeplerde kullanmayı sevenlere, selam olsun diyorum...
ayşe yayman
YORUMLAR
Yorum yormaz aslında beni,emeğe alkıştır...
Şu var ki'' bazı üyelerimiz kırılıyorlar ve üzülüyorum,bazılarıda çok farklı düşünüyor okumaK OKUMAK DİYOR,yorumuda güzel bir sonuç aslında. Zaman yetmiyor mu desek dost,ben yazmayı ve okumayı çok seviyorum,ne yazkik ki pasifim yorumlara da yetişemediğimden istem dışı..
Yorum sanki iki kalem arasında ki pekiştirme ve kaleme adıyanlar olarak ben yorum yazmayı da çok severken,sadece okuyun diyor içim ,emeğe yazamadıklarım da yazmasınlar inanın kırılmam okumaları da çok önemli bir yorum emeğe...
Sevgimle dost...
Oya gedik tarafından 2/15/2010 11:32:09 PM zamanında düzenlenmiştir.
Az yazdığınız yazılarından birine rastlamakla mutlu oldum.Bu sitede yorulmadan yorum yaptığım insanlardan biri olmanız nedeniyle,bakıp geçemezdim.Tespitlere olduğu gibi katıldım.Baba takıntısı! Buradada haklısın.O yaşlarda insan başka intikam yolu bilmez.Aslında babasının kendisini sevdiği duygu oranında,yinekendisine bir tür ceza vererek babayı cezalandırdığını sanır.Kayıp her iki taraf içindir oysa.Baba yaşlıca büyük olduğundan bir gün bırakıp gider ve ceremeyi kalan çeker.
Yürekten kutladım.Selam,saygı...
MERHABA, aslında yorumlardan yorulan birine , yorum yazmaka cesaret işi. İlk önce bun belirmek isterim. o cesaretim var :)
Yazınızı az buçuk okurluğuma istinaden edebi yönden eleştirmek (olumlu+olumsuz ama mutlaka yapıcı) isterim. Yazınızın dili çok güzel, fakat ana fikir biraz dağılmış. Yani yorumlarla ilgili bir yazıya, kalkıp, sevginin sizdeki şeklini sunmuşsunuz. Tamam eminimki siz bunu örnekleme olarak yaptınız ama bu örnek, o kadar etkili bir örnek olmuş ki tek başına buna bir yazı yazılabilir. Örneği, ana fikir çercevesinde tutmuş olsaydınız bence çok daha etkili olacaktı diye düşünmekteyim. Umarım eleştirilerimi kesinlikle size katkısı olacağını (acizane görüşüm) düşünerek yapmış olduğumu anlatabilmişimdir. Kaleminize sağlık...
bluecould
Aynanın iki tarafı olduğunu unutmamak gerekir...değil mi?
Sevgiler yüreğinize...
