5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1964
Okunma
Her sene yazlığa gittiğimiz yerde tanımıştım onu.Biz ailece otururken bir gün plajda .Onlarda bir kaç arkadaş top oynuyorlardı.Ve bir an bizim topun renkleri dikkatlerini çekti.İçlerinden biri koşarak geldi ve annemden bizim topu istedi.Annemde verdi.Ben o zaman anlatamayacağım kadar kavgacı ve huysuz birşeydim. Anneme neden verdin anne biz oturucağız da onlar oynayacak mı dedim ve suratımı astım.Sonra içlerinden benim dkkatimi çeken oldukça yakışıklı ,uzun boylu renkli gözlü olanı ki o her sabah bizim evin önünden geçiyor hiç bakmadan plaja gidiyordu.Yanımıza yaklaşarak anneme kızlarınız da bizimle oynayabilir dedi.Çok kızgındım hiç öyle bir niyetim de yoktu.Kız kardeşim oyuna katıldı bende annemin yanına uzandım gözlerim i kapadım kızgın bir güneş banyosuna daldım.Bİraz sonra üstüme dökülen su ile açtım gözlerimi ,bir çift yeşil göz ,o hiç bakmadan geçen sarışın çocuk ...hadi sende gel yalnız kalma dedi..Ne yapmam lazım diye düşündüm nazlandım ama onu önceden de çok beğenmiştim bir kere.Ara sıra gazioda da rastlaşıyorduk ama o hiç bakmıyordu.Biraz kendini beğeniyor gibiydi.Yazlıkta rastlaşıyorduk .İstanbulda yanyana okullarda okuyorduk aşinalık da vardı.O zaman da ben ona bakmıyordum yanımdan geçerken.Sonra bende oyuna katıldım.Ve böyle başladı arkadaşlık.Ben zayıf kısa kesilmiş saçlı erkek fatma hep koşan acemice kazalar yapa yapa bisiklete binen yüzen biriydim.ve hiç yürümez hep koşardım hep kavga ederdim annem benimle bayağı uğraşırdı.Babam uzak yol kaptanı i di seyahatleri o zamanlar yirmibir gün sürerdi.Biz annemle büyükbabama yaz olunca çiftliğe giderdik.Ve anlatılmaz severdik çiftlik hayatını.Sonra ne mi oldu dersiniz o genç adamla çok sevdik birbirimizi.Ve ayrılmaz bir ikili olduk.O benim peşimi hiç bırakmadı.Aileler tavır koydu.Ayırmak için herkes el birliği ile çok uğraştı çok...ama ne çare.başaramadılar.Babam yazlığa göndermedi ondan sonra ki yazlarda.Biz büyük adada yazlık yaptık.üstünden dört yıl geçti.ara ara görürüşüyor ve mektuplaşıyorduk.Ben liseyi bitirip o da hukuk fakültesi nde okumaya devam ediyordu. ki evlenmeye karar verdik ve ikimizde işe girdik .Babam asla müsaade etmedi ama ailenin diğer fertlerinin desteği ile onun da ailesini arzusu ile evlendik.Bir yıl gibi nışanlı kaldık ve evimizi hazırladık.Babamsız bir nikah yaşadım .Üzgünlükle mutluluk kol kola idi ama öyle işte biraz buruk evlendik.Çok mutlu olduk.Babamla barışmam için aradan sekiz sene geçti.Bu gün kırk iki yıllık bir evliliği paylaşıyoruz .Bir oğlumuz bir kızımız , oğlumuzdanda
iki erkek torunumuz var.Şimdi kısaca bitirdiğim bu hikayeyi çok mücadele ile çok sıkıntılı günleri yaşayarak geçirdik ,öyle bir sevgi yakalamıştık ki tanış mamızdan bu güne kırkaltı sene geçti..Biz gene iki sevgili gibiyiz ..Ne o bensiz ne de ben onsuzluğu düşünemem.bu gün ben bir babanne o bir büyükbaba ama hala sevgi aşk dolu iki yüreğiz.
Şimdi herkes gitti evini buldu aşk yuvamız bize kaldı.Bundan böyle yaşamın tadını çıkarmayı planlıyoruz .Çünkü biz çok yorgun günlerden bu güne geldik..sevgilerle