yerinde bir konuya değinmişsiniz. cocukluğumdaki komşuluklarla şimdikiler arasinda dağlar kadar fark var. belki bizler de iyi birer komşu olamiyoruz, daha doğrusu cabalamiyoruz. cağimiz insani güvensiz her şeye malesef.insanlar paylaşmak yerine artik, saklamayi tercih ediyorlar.
tebrikler.

güzel ve anlamlı bir yazı
hakikaten bu tür şeyleri konuşmaya geldiğinde yani teoride herkes mükemmeldir
ama ne yazık ki pratikte herkes yabandır.
dostumun bu duyarlı yüreğini kutluyorum

Çok guzeldi yazınız.Yazdıklarınızda da çok haklısınız.Gercekten eski komşuluklar büyük şehirler de yok kırsal kesim de ise can çekişiyor artık.
Derdimizi anlatacğımız,kahvemizi paylaşacağımız dostlarımız artık çok az.Apartmanlarda kimse kimseyi tanımıyor.Ölüm oluyor haberimiz bile olmuyor...Herkeste çalışma hırsı yaşam kavgası...Kadınlar artık aralarında dedikodu bile yapmıyor.Yapsalar komşularını daha çok tanırlar)))) Bulunduğum yerde de komşuluk ilişkileri zayıflamış bir durumda iken yaşanılan deprem bizlere komşuluğu yeni baştan keşfettirdi.Çadırdaki ilişkilerimiz bir ekmeği paylaşım ,aynı tastan yemek yemek, aynı battaniye içinde sabahlamak komşuluğun önemini iyice öğretti.İnsanların dost olması için doğal afet olması gerekmemeli diye düşünüyorum.
Sizin davranışınızı takdir ettim.Sizin gibi davranan kişilere ihtiyacımız var.
Selam ve saygılar...

tanışılan yeni yüz......tüm gizleriyle güzeldir.....her iki tarafta birbirlerine acaba nasıl bir kişi der durur...sohbet ilerledikçe .....ve zamanla her şey hallolur....güzel bir yazı kutluyorum....

Güzel bir konu ...
hani artık komşuluğa gelenek gözüyle bakacağım ve bu da bizim yitip giden geleneklerimizden biri diyeceğim..yanlış mı ?

Bir köyden büyük hanesi olan apartmanlarda hadi geçtim her kesi tanımayı, insan kendi katında ki ya da yan kapısındakini tanımıyor

ben bir de şunu gördüm

selam verene deli gözüyle bakılmaya başladı artık büyük şehirlerde

ürktüm bende :)

Kendimi bireyden çok hala annemin kızı gördüğümden ve uzakta yaşasa bana onun komşularını komşum bellediğimden, yinede kendimi şanslılardan görüyorum :))

Bu hilem aramaızda kalacak ama:)))

sevgilerimle

Sanırım bu konuda, komşuluk konusunda, en şanslı il İzmir. İzmir de, komşuluk ve mahalle kavramlarını en sıcak şekliyle yaşamaya devam ediyoruz. Hala sabahlıklarımızla kahve içiyoruz. Hala eve geç bir saatte gelmişsek, taksi şoförümüz, biz kapıdan girinceye kadar bekliyor.

İnsanların birbirinden bu denli uzaklaştığı şu günlerde, çok büyük ayrıcalık yaşıyoruz.

Saygılar.

komşuluk kan bağı olmayan bir ailedir heleki benim gibi yıllarca yatılı okullarda kalmış birisi için bunun önemi daha büyüktür 300 kişilik aileden çıkıpta bir apartman yalnızlığına girmek nasıl bir hüzün verir yaşamadan anlaşılmaz. paylaşımınız için teşekkürler

İnsanların aile içinde bile birbirlerine yabancılaştıkları şu dönemde, komşulukların bu hale gelmesine hiç şaşırmıyorum artık. Oysa ki ne kadar önemli değil mi komşuluk ilşkilerimiz? Birbirimize incecik bir duvar kadar yakınız, fakat muhabbette deryalar kadar uzağız.

Çok önemli bir konudan dem vurmuşsunuz.

Tebrik ederim.