- 1464 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Anladı...
Bu gece olduğundan farklı sanki rüzgarda ses vermiyor nedendir bilinmez...
Yıldızlarsa etrafta gizli saklı . Kadın sakin dursada,zaman biraz telaşlı.
Yelkovan kabında akrep sıkışmıştı köşeye.
Gözler odaklanmış geçmişe,geçmiş kendinde değil bambaşka yerlerde.
Sızmış kalmış bi halde...
Kadın umarsızca alnından vurdu zamanı .Zaman şaşkın ardından bakakaldı.
Kadınsa; beyninin döşeme taşları darmadağın .Her ne kadar kalbinin katılığına su katılmamış
olsada,fırlayan taşlar yüreğinin kıyısına çarpmada.
Gözler gül suyu kokusunda Berrak ama nemli...
Kirpikler ok gibi saplanınca yalnızlığın kıyısında,akmada gözyaşları yavaşça Arnavut kaldırıma ...
Geçmişin masumiyetine sığındı bir an.Bembeyaz atlastan lekesiz bir örtü.Üzerinde ne bir ses nede
bir nefes...
Kadın mağrur bir o kadar da gururlu. Başını kaldırdı gökyüzüne baktı ,kuşlar asılı kaldı bir an.
Hafif bir omuz silkemesiyle bana ne dercesine vermişti kararını ...
Olan olmuş,zaman uğramadan geçmiş biliyordu...
Yalın ayak salınarak cama doğru ilerledi.Elinin tersiyle geçmişi yaşanmadı kabul edip perdeyi
dalgalandırdı...
Gecenin ayazına inat,gündüzü karşılamaya koyuldu.
Sabahın ilk ışığını koynuna aldı,sigaradan derin bir nefes çeker gibi hapsetti onu içine.
Ta ki soluksuz kalana kadar....
Baktı el değmemiş tenine,canı acıyordu.
Ama yaşanan günah değmeliydi bu bedele...
AŞK hükmetmişti bunu anladı .
Sevgi Batbay Özcelik
YORUMLAR
Bir saniye her şeyin başı ve her şeyin sonu ...Eğer sadece o an içinse tek yaşanan ...o kişinin ölümü demektir...Eğer geleceğin temelini atmışsa o saniye kurduğu çatı sağlam bir temelin üstündeyse yeniden doğumdur...saniyeleri saatleri gün ay yılları olmuyan "AN" BİR ÖLÜM OLUR ÖMÜR BOYU...SEVGİLERDE KAL...
Bu aşk o kadar tatlı birşey ki insan tatmadan önce o kadar yokluğunu hissetmiyor, ama bir de tadını aldımı... Yokluğunu daha çok hissediyor. Bağımlı hale geliyor aşka. Hiç eksik olmasın, yoğunluğu hiç azalmasın istiyor.
Sabah uyanınca yanında bulamamak ne buruk acıdır. Bazen insan sabah kalkınca nerde olduğunu bilemez. Ne durumda olduğunu bilemez. Sevgili yanında mı değil mi diye etrafı kolaçan eder. Öyle doludur ki onunla sürekli onunla birlikte yaşamaktadır. Yanındadır, ama yanındaki hayal mi gerçek mi bilemez. Bir de o camdan bakma yok mu? özlem içinde kabarır da insanın gözleri dolar, teni gül yaprağı gibi nemlenir. Bence bu an aşkın doruk noktasıdır. İşte özlenen o an orada olmalıdır ki gülü koklayabilsin doyasıya. Özleyen mi zarardadır, yoksa özlenen mi? Aşkı yaşayabilmek büyük bir nimettir, aşktan uzak olmaksa kendine bahşedilen nimete yüzünü dönmektir.
Şiir tadında çok güzel bir yazı olmuş. Bu fotoğraf sanırım okuyan herkesin gözünde canlanacaktır. Ama o kadar güzel anlatmışsınız ki çok derinlerde yaşıyor insan. Yüreğinize sağlık.
Gönül bahçenizde dolaşmak her zaman büyük keyif veriyor. Teşekkürlerimle...
adam baktı kadına...
kadın bir ay gibi parlıyordu. güneş olmak istedi adam... ayın gölgesine uzattı ellerini...ay uzaktı ... avuçlarına doluştu hüzünler... yıldız olmak istedi adam...
daha yakın olmak için aya...
adam çaresizdi... o kadar yıldız vardı ki gökyüzünde........
kırılmıştı ümitleri adamın........
kaydı gökyüzünden.....................
yok oldu...............................
Gecenin ayazına inat,gündüzü karşılamaya koyuldu.
Sabahın ilk ışığını koynuna aldı,sigaradan derin bir nefes çeker gibi hapsetti onu içine.
Ta ki soluksuz kalana kadar....
Baktı el değmemiş tenine,canı acıyordu.
Ama yaşanan günah değmeliydi bu bedele...
AŞK hükmetmişti bunu anladı .
güzel duyguların içten ve samimi itirafları gibi
KUTLARIM
sevgi ve saygılarımla...