Günbegün Notlarım 4

• 2 Şubat 2010 Salı 11:18:56

....................................

Boş kalmaya gelmiyorum bir türlü...

Tüm uzuvlarım hareket halinde gün boyu. Gündüz, gece fark etmez bir şeylerle didişiyorum. Ya yemek yiyorum, ya boş boş dalıyorum düşüncelere, ya kitap okuyorum, ya gazetelere dalıp güya gündemi takip ediyorum, ya iş arkadaşlarımla gereksiz tartışmalara giriyorum, ya kalp kazanıyorum, ya masa tenisi oynuyorum, ya kısa kısa yürüyüşler yapıyorum(yürümenin en iyi spor olduğuna inananlardanım), ya da şiirler okuyorum veya karalıyorum duygularımı...

*****

Güneşli günlerde karıncalar gibi dışarı çıkarım. Azığımı arar gibi birçok yere uğrarım. Omuzlarımda yük taşımaktan sıkılmam. Yeter ki ben sığınağıma eli boş dönmeyeyim...

Yazın karıncaların maharetli çalışmalarından büyük hayranlık duyarım. O yaz sıcağında gölgelere sığınmak yerine, daim iş peşinde koşmalarını sabırla izlerim. Cır cır eden böceklere rağmen, kış mevsimlerine hazırlık yapmalarını takdirlerle karşılarım karıncaları. Ve çoğu zaman, eğer hayvan olarak bu dünyada var olmak isteseydim, ya da hayvan olarak uygun görülseydim, tereddütsüz karınca olmayı seçerdim...

Onlardaki iş bölümü görülmeye değer doğrusu. Biri hastalandığında da, diğer cinslerine hastalığı bulaşmasın diye, bir köşeye çekilip ölmeyi bekler. Ne muazzam bir duyarlılık değil mi?..

*****

Nerede hareket, orada bereket. Her kim bunu telaffuz etmişse, helal olsun ona, ağzına sağlık. Ne doğru söz zikretmiş gerçekten.

Gerçekten insan hareketli oldu mu, rayına oturuyor yapacakları ve/veya edecekleri. Hareketli birey, yarardır insanlığa. Ve en çok da kendine faydalıdır, her an beden, akıl ve ruhunu kullananlar. İşleyen demir pas tutmaz, buna da içtenlikle katılıyorum...

*****

Uzun ömürlü insanların çoğu hareketli, yerinde durmaz adem oğlu ve adem kızlarından oluştuğu da, herkes tarafından kabul görülmüş bir hakikattır..

Madem mutlu olmak, özümüze varmak, ve yaşamlarımızı güzelleştirmek istiyoruz; o zaman HAREKET etmeye özen göstermeliyiz. Dalgalanıyorsa yaprak, rüzgar esiyordur demek, unutmayalım...

.............................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
2 Şubat 2010,,,11.41
Mardin