bıraktığın gibiyim hala

• 2 Şubat 2010 Salı 01:37:47

Bıraktığın gibiyim hala…
Yıkık ve üzgün… Yıllarımın sensiz geçen her anını, kahırlı bir rüzgarla yaşadım. Kışlar geldi geçti; yek başıma yürüdüm, en sevdiğim beyazlığın altında. Sen yoktun; ben, sensizliğin büyük boşluğu ile arkadaş oldum.

Bıraktığın gibiyim hala... Sensiz ve sana hasret… Bir tanem, yüreksiz kaldı gidişinin ardından bu sevda. Sensiz kaldı bedenimin içindeki saatli bomba. Hangi imha ekibini çağırsam; nafile? Sen olmadan etkisiz hale getirilemez…

Bıraktığın gibiyim hala… Hala öksüz bendeki sen… Hala kimsesiz. Hala sana hasret. Niçin gelmez oldu gözlerin gecelerime? Niçin vazgeçişlerinden, vazgeçmedin? Sen, gözbebeğim niçin gelmedin? İçimde taşıdığım; taşıdıkça büyüyen yüreğim artık sığmaz oldu bu bedene… Neylerim sensizliğin uçurumlarında şimdi?

Yürek ikizim, ruh hasretim, özlem boşluğum… Sensizliği mi layık gördün; bu keş me keş yaşamaya çalışan bana? Özlemlerin acıtkan, hasretin yapışkan, sensizlik sessiz ve kimsesiz. Bilmediğim dillerden dinlediğim şarkılar gibi yüzün. Baktıkça öğrendiğim, hasret kaldıkça kaybolduğum, acıdıkça yüreğimin baş köşesi, çizgilerinde kaybolduğum başka şehrim… Özlemle özlenmektesin! Gel artık...

Gidiyorum… Senli bir yalnızlıkla… Senli bir sensizlik çöktü yüreğime. Benden beni isteyen sensizliğe umursamaz bir tavrın gölgesinde, veriyorum kendimi. Ruhumun sana ait kısımlarını alarak uzaklaşıyorum, benden seni alan bu kahrolası şehirden. Gidiyorum sevgilim… Seni hasrete emanet ederken…